uluslararası ilişkiler literatüründe responsibility to protect (r2p), kamuoyunda ise insani müdahale olarak bilinir.
görece yeni bir ilke olup kullanım alanı ve meşruiyeti tartışmalıdır. uluslararası hukuk devlet egemenliğine dayandığı sürece de- tanımı gereği- böyle kalacaktır.
bu ilkeye göre, eğer bir hükümet, yönetimi altındaki vatandaşlarının yaşama haklarını sistematik olarak ihlal ediyor, ya da başka nedenlerle yaşanan ihlallere müdahale etmekte yetersiz kalıyorsa, barışı ve düzeni tesis etmek için o ülkeye yönelik askeri kuvvet kullanılması meşru ve gereklidir.
görünüşte masum olan bu ilke, uygulamada, devlet çıkarlarının meşrulaştırılması amacıyla kullanılmakta, binlerce insanın ölümüne sebep olan en dar kafalı savaşlar bu ilkeye dayanarak haklı çıkarılmaktadır.
iyi bir amaca hizmet ettiği ileri sürülebilecek örneklerde ise bu tür müdahaleler "seçici" bir temelde uygulanır.bu yüzden, büyük devletler halklarına zulmeden ancak kendileriyle iyi geçinen despot hükümetlerle işbirliği yaparken, halkına zulmetmekle beraber sistemin dışında kalan (bkz: haydut devletler) ülkelere askeri müdahalede bulunmakta bir çelişki görmezler.