beyaz ekmeksiz yaşamın mümkün görünmediği ülke topraklarında katık olabilecek her şey ile yapılabilen ara. fakirlikten kırılan ve farklı tatlara açık olsa da olamayan bizler, en azından lezzetli bir şeyler yiyormuş havasına girebilmek için ekmeğin arasına cips kıstırır, onu yeriz. gözlerimizi kapatıp baharatlı meksika tatlarının ağzımızda pamuk gibi yayılışını hayal ederiz cips dişlerimizin arasında kıtır kıtır ederken. camın ardında dönen tavuğa ekmek banan kemal sunal'dan daha şanslıyızdır bazen. ama artık cips de ateş pahası, değmez mide yanmasına. yine de tüm ekmek aralarının püf noktası, beyaz ekmeksiz yapamayan türkiye'dir.
