Çoğu toplumda farklı cinsiyetteki bireylerin arasındaki egemenlik savaşı şekline bürünen, gün geçtikçe daha da katlanılmaz ve çirkin bir hale bürünen kavram.
Güne, mecburiyetten dahil olduğum bir whatsapp grubunda “kız başına” ile başlayan bir cümle görerek başladım bu sabah. Ufacık bir yanlış anlaşılma içindeki bu dürtüyü uyandırmış ‘erkeğimizin’. kız başına birisinin kendisine tepki göstermesi egosunu zedelemiş olacak ki hemen eril bir dil ile tepkisini göstermiş. çünkü neden göstermesin değil mi ? genel olarak bir kadının ne hakkı bir adama(!) laf etmek ya da yanlış yaptığını söylemek.
ha bu şekilde yazıyorum diye sanılmasın ki tek tarafı savunuyorum. hayır. bu şekilde konuşabilen kadın/erkek hiç fark etmez herkese bu tepkilerim.
sırf erkek oturuyor diye dolmuşta/otobüste onun yanına oturmamak için o erkeği kaldırıp ve/veya kendisine göre o erkeğin yanına oturabilecek birisini gözüne kestirip ona oturmasını söyleyen kadınlara da aynı tepkileri veriyorum her zaman. kız çocuğu oldu diye laf işiten kadınlara verilen tepkilere sinirlendiğim kadar erkek çocuğu olunca kendisini bir şey zanneden kadınlara da sinirleniyorum pek tabii. bu gibi örnekler bizim gibi kendisini hala bulamamış toplumlarda çok sık görülüyor tabii.
umarım zamanla bu girdilerim yüzünden idam edilecek konuma gelmem ya da ellerim falan kesilmez ya da ne bileyim kadın başıma istediğim şeyleri yapma özgürlüğüm kısıtlanmaz.
neyse kadın/erkek olarak değil de insanları birey olarak görmeye ne zaman başlayabileceğiz çok merak ediyorum gerçekten.