bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
hayatımın hiçbir döneminde sosyal medyada veya bilgisayar ortamında aldığım "like"larla ilgilenmedim.
yapacağımı yaptım geçtim hep.
çünkü hep saçma sapan bir aldatmaca olarak görünüyordu bu "like" işi. hele ki insanların nasıl bağlandığını, "like" için ne kadar kendilerini düşürebildiklierini gördükçe iyice soğudum sosyal medya denilen çukurdan.
zaman geçtikçe tüm hesaplarımı kapattım ve belirli takıntılarım yüzünden tumblr dışında hiçbiriyle ilgilenmedim.
ama
portfolyo yayınlamak için açtığım behance hesabına gelen her "like" beni mutlu etmeye başladı.
durumu fark ettiğimde, kendi kendimi yadırgadım ve eleştirdim.
sonra düşündüm ki bu durum farklı, burada gelen beğeniler ve beni gerçekten mutlu ediyordu.
peki aradaki fark neydi?
fark, en kısa tanımlamasıyla "amaç"tı.
behance'de paylaştığım şeyler, herhangi bir sosyal mecrada görülemeyecek, tamamen kendi tasarımım olan, özgün ve işe yönelik şeylerdi.
oradaki her bir çalışma bana aitti; emeğim, zamanım, düşüncem, hayallerim vardı her bir tasarımda.
ve benim gibi tasarımla uğraşan, yaratıcı, üretici insanlar bu çalışmaları görüp beğeniyorlardı.
bu yüzden behancede gördğüm her bir like bildirimi beni mutlu ediyordu.
her bir beğeni, birilerinin çalışmalarıma göz attığını, incelediğini gösteriyordu.
eskiden grafik tasarımla uğraşan insanların çalışmalarına baktığım zaman "vay arkadaş, nasıl güzel şeyler yapıyorlar" diyodum.
şimdi kendi portfolyoma bakınca da sırıtmaya başlıyorum "güzel olmuş yav" diyerek.
elle tutulur bir şeyler üretmek, gerçekten ayrı bir mutluluk.