Akdeniz havzası çam ağaçlarından biridir. Az da olsa ülkemizin güney kesimlerinde bulunuyorlar. Sıcağa ve kuraklığa son derece dayanıklıdırlar. Yaşadığı bölgelerdeki ağaç yetişme zorluğundan kozalağını dört yıla kadar üstünde taşır ve yenisini üretince onu yere bırakır. Yere bıraktığı kozalağı da yıkıcı yangınlardan korunacak şekilde evrimleşmiştir. Orman alanının zarar görmesi ihtimalini düşünen bu ağaçceğiz kendi türünün geleceğini garanti altına almak için yere düşmüş kozalağındaki tohumu 14 yıla kadar içinde canlı tutabiliyormuş.
Kızılçamlara bakınca işgalci, karaçamlar yerleşik, sarıçamlar medeniyetten uzak, halep çamları garantici bir özellik gösteriyor. Yani bildiğiniz sadece insanoğlu birbiriyle savaşmıyor, bu çam ağaçları aynı soydan gelmesine rağmen aralarında amansız bir mücadele bulunmakta. Ortalığı yatıştırıp barışı sağlamak ise kışın yapraklarını döken geniş yapraklı ve bol alan kaplayan ağaçlara düşüyor. İnceledikçe şaşırmaya devam ediyorum.