gözlerine günlerdir uyku girmiyordu, ordunun baskısıyla iyice bunalmıştı. her gün bakanlarla ve generallerle saatlerce görüşmekten bıkmıştı ama kararlıydı. insanlığın onuru söz konusuydu kararı kesindi, izin vermeyecekti. bugün yine toplantı vardı...
başkanharry truman, postdam konferansı'ndan çıktıktan sonra günah çıkartmaya gitti, dudaklarından dökülenler ise: "aman tanrım, nasıl yapabildim?" oldu. peder zickler'in bize aktardıkları yalnızca bu kadardı. başkanı daha önce hiç o kadar bitik görmediğini de sözlerine eklemişti.
bu konferanstan on iki gün sonra ilk atom bombası hiroshima'ya atılmıştı. her ne kadar bu kararı müttefik devletlerin devlet başkanları almış olsa da ipler bütün kötülüklerin 3 çeyrek tanrısı @larden loughness'in elindeydi.