türkçedeki en güzel kelimelerden biridir. öz'den gelir.
özlemek zaman zaman öylesine fazla gelir ki insanın benliğine, bu özlem bir nokta halinde başlayıp zamanla bütün vücudu ele geçirecekmiş gibi hissettirir. ilk başta açık bir renk olarak başlayan bu nokta büyüdükçe kararıyormuş gibi gelir. artar. düşündükçe artar, durdukça artar, unutuşla bile artar. engellenemezdir. öyle eşsizdir.
geçmişle ilgili birçok şey daha güzel durur olduğundan. özlem basit anlamda geçmişe duyulan bir çekim gibiyse de aslında bundan daha büyük ve farklıdır. birini veya bir şeyi geçmişi düşünmeden özlemek; geleceği, henüz yaşanmamış yerleri, şeyleri özlemek, bunu asıl büyütendir. yeri geldiğinde karşı karşı dururken yüzüne hasret kalmaktır.
eski defterin hesapta olmayan yerlerinden birinde, sorulmuş bir soru vardı hatırlıyorum. "saklar mı yüreğin, yüreğimi içinin her yerinde?"