bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
...
Uzun bir aradan sonra merhaba,
Bugün oğlumun okulunda ödül töreni vardı. Ve ben çalışmak zorunda olduğum için gidemedim. Satrançta daha önce madalyalar kazandı ama ilk kez maddi para ödülü kazandı. Çok ufak bir ödül olmasına rağmen günlerdir heyecanla bugünü bekledi. Ve ben kuzumun yanında olamadım...
Bana gönderilen videodan izledim oğlumun sahneye yürüyüşünü. Orada olmaktan sıkılmış bin yaşında yaşlı ve ciddi bir adam gibi yürüyüşünü seyrettikten sonra okul müdürü ödülü verdiğinde gerçek bir çocuğa dönüştü sanki oğlum. Başını eğip kartı inceledi. Ve sanki hayallerine bir adım daha yaklaştı.
Akşam olup okul bittikten sonra iş yerime geldiğinde iş arkadaşlarıma hediye çekini gösterip onunla neler neler almak istediğini anlattı.
Zannediyor ki o para hiç bitmez ve onun tüm hayallerini alabilir...
Çok saçma belki ama onun bu hâlini gördüğümde çok benzer bir şeyi yaptığımı fark ettim. Hayatımla sanki sonsuz hayallerimi gerçekleştirebilirim gibi geliyor. ne kadar harcarsam harcayın hiç bitmeyecek bir hediye çeki gibi...Onu tıpkı oğlumun yaptığı gibi elimde evirip çeviriyorum. Sonsuz hayallerimin gercekleştiricisi gibi görüyorum. Ama günler geçiyor, günler azalıyor. Masallardaki gibi arkamı dönüp baktığımda bir arpa boyu yol gitmiş olduğumu görüyorum. Sanki zamanla hayat azalıyor ve bir zamanlar hayalim dediğim şeylere bir o kadar uzaklaşıyorum. Bir gün dönüp baktığımda belki dönüp bakmaya bile vaktim olmadığında hayatın bittiğini ama hiçbir şeyin değişmediğini göreceğim gibi...
Şimdi oğlumla elmas kılıcı* almaya o hediye çekinin yetmeyeceğini konuşmaya gidebilirim*.