her ne kadar günümüzde adı çok duyulsa da, aşının ilk yapıldığı zamanlara kadar uzanan bir eylem geçmişi vardır. edward jenner 1796’da sığır çiçeği hastalığına ilk kez aşı çalışmalarını uygulamıştır. aşılara ilk tepki bilinen kaynaklara göre e. massey adında bir din adamı "Aşı Hristiyanlığa karşıdır" şeklinde kampanyalar daha doğrusu vaazlar sırasında verdiği cahilce argümanlarla başlamıştır.
yani aşı karşıtlığının tarihçesi de bu kadar eskidir. fakat derin araştırmalar dışında tarih kendisinin adını yazmadı hiçbir zaman.
aslında her hastalığın başlarında özellikle insanları etkileyen ve bulaşı yüksek olan hastalıklarda, insanların hastalıklar için aşı kullanımını desteklediği görülmüştür. zamanla bu bulaşlar engellenip önüne geçildikçe hastalık sayıları azaldıkça hatta hastalıkların isimleri bile unutuldukça insanlar "aşı"nın hayat kurtardığını unutur ve birçok içi boş argümanla karşı duruşa geçer.
son zamanlarda herkesin yine tartıştığı bir konu olmasının sebebi de yine dünya genelini etkileyen bir hastalığın vuku bulmasıdır. covid19 bulaşı ve seyri azaldıkça yine aşıları ve koruyuculuğunu herkes unutacak yine böyle bir hastalık tablosu görülene kadar.
Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 2013 verilerine göre hiçbir aşı yaptırmamış olma durumu 13-26 aylık çocuklarda 2008’de 20 bin dolayında (%1.6) iken 2013’te 37 binlere (%2.9) kadar yükselmiştir. 2019'lardan bahsetmek istemiyorum bile. aşının bünyeyi zayıflattığından yola çıkarak çocuklarını birçok hastalığa karşı korumak isteyen bireylerin sayısı dünya genelinde daha da arttı.
geçmişte de günümüzde de aşı karşıtlığı hiçbir zaman bilimsel olgulara dayandırılarak yapılmadı, yapılamaz. idiyopatik hastalık tabloları görüldüğü, immun sistemin mekanizmasını bozduğu, yan etkilerin çokluğu gibi argümanlar sergilenmek istense bile aynı bireyler başları azıcık ağrıdığında yan etkileri çok ciddi boyutlara ulaşabilen ağrı kesicileri kullanmaktan çekinmezler.
burada sanıyorum ki tedavi olgusunu incelemek gerekiyor. bu bireyler tedaviyi sadece hastalığa yakalandıktan sonra ilaçlarla semptomları azaltan ve yok eden bir durum gibi gördükleri için aşının "önleyici tedavi" olduğunun farkında değiller.
şimdilerde çocuklarına cıva gibi zararlı maddeler vermek istemeyen ebeveynler geçmişte gebelik esnasında bulantıları önlemek için thalidomide etken maddesiyle yapılan ilaçları kullanmaktan çekinmeyenlerin akıbetini pek bilmezler. türkiye bu konuda daha bilgisiz açıkçası çünkü 1957'de üstat Ordinaryüs Prof. Dr. süreyya tahsin aygün ilacın ülkemize girişini yasakladı. yine pek çokları bilmez ki ilacı yapan doktorun adı: heinrich mückter.
aşıdan ilaca birçok yan etki, anafilaksi, ani ölümler, kalp krizi gibi riskler hem hayvanlarda hem de insanlarda sıklıkla görülmekte. fakat burada kar/zarar ilişkisinin önemini hiçbir zaman göremeyecek insanlar bunları bahane ederek bu karşıt eylemlere devam etmekte.
kendi alanımda da yıllardır birçok aşı karşıtı ile mücadele edildiğine şahit oldum.
aşılamayıp sonra hastalanınca al tedavi et mantığına ayrı bir sinir oluyorum.
"bazı hastalıkların tedavisi sadece 'önleyici tedavidir' lütfen bunu anlayın !"
aşı tedavidir. önleyici tedaviler de tedavinin bir parçasıdır.
tüm bunlar dışında günümüzün konusu corona virusunun hayvanlardaki etkilerine inanamazsınız. benim alanımdaki birçok hekim kedi köpek suşları için yıllardır aşı çalışması yapıyor. bazı konularda insanlığın ne kadar öncelikli olduğunu ve bilimin maddi kısmından daha çok yararlanabildiğimizi unutmayın.
unicef tarafından 90'ların sonunda yayımlanan bir tabloyu bırakıyorum. burada aşının ne kadar önemli olduğunu özetle anlayabilirsiniz.
sevgili @petra von kant'ın girdisinin altındaki yoruma bıraktığım linki de eklemek istedim. birçok soruya cevap bulabilirsiniz.
başımız kıçımız ağrıdı diye ilaç kullanmaktan çekinmiyorken ölüme kafa tutmak yerine bazı gereksiz argümanları bırakıp bilime bir sığınalım artık.
geçmiş dönemlerde dünya genelinde de türkiye'de de aşı karşıtlığı hep vardı hep olacak bu aslında aşıya değil cehaletin bilime olan savaşından başka bir şey değildir.