pratikte genelde elde patlayan teorilerdir. bir insanın teoriği ne denli kuvvetli olursa olsun, pratik daha farklı bir hadise çünkü.
geliştirilen teoriler kişiyi konuyla ilgili mektepli yapıyor bana göre. ama zaten olayın kalbinden çıkıp gelen alaylılar var ki, kızı kapıp gidiyor şerefsiz tospaalar.
ben de misal üniversite çağlarında teorik olarak bu konuda çok başarılıydım. ne planlar, ne taktikler, neler neler. ama alaylı olmadığımdan pratiğim oldukça zayıftı. buna rağmen hoşlandığım kız ile konuşmaya karar verdiğimde konuşmanın kayabileceği tüm yönlerdeki olası ihtimallerin hepsini hesaplamış ve muhteşem bir plan yapmıştım. elbette "merhaba", "merhaba" seansının akabinde "dişinde yeşil bir şey var" cümlesinin geleceği öngördüğüm ihtimallerin hiç birinde yoktu.