Şöyle bir senaryo olabilir belki. E (erkek) k (kadın)
E kadının gözlerinin içine bakarak ;
- nazım'ın, turgut uyar'ın, attila ilhan'nın vs. Hangi duygu ve düşünceler içinde o şiirleri yazdıklarını anlamaya başladım galiba. K yüzünde hafif bir tebessüm ile sorar ;
+ nasıl yani?
- ne nasıl?
+ nasıl duygular içinde yazmışlar anlatsana
- olmaz, üstadların sırrını öylece söyleyemem
+ bir şey söyledin devamını getirde insanı merakta bırakmasana. E tekrar k'nın gözlerine bakar ama bu sefer yüzünde tebessüm de vardır ve der ki ;
- vakti gelince söylerim ya da sen kendin anlarsın. K'nın aklında belli başlı düşünceler oluşmaya başlamıştır ve e'nin kendisini sevdiğinden şüphelenmiştir. Gel zaman git zaman e bu imaları daha çok yapmaya başladı ve en sonunda k emin oldu e'nin sevgisinden. Kendisi de e yi sevmeye başladı ve o da imalarda bulundu. E anladı k 'nın sevgisini ve en sonunda bir teklif olmadan sevgili oldular.
Velhasıl bence peyder peyder böyle imalarda bulunarak açılacaksın ki bir anda açıldığında alabileceğin hayır yanıtının ekstra zararını görmeyesin.
Not : yalnız ben bu ilk imayı kullanırım güzel gelmiş aklıma hee :))