şimdi burası boş bir sayfa öyle değil mi?
benimse yazmaya karar verdiğim veya yazmaktan vazgeçtiğim her türlü kelime bu sayfada oraya ait hissetmeyerek duruyorlar.
...
bunları size var olmayan bir yerden anlatmak isterdim. sadece bunları anlatmam için bulunacağım bir yerde, istediklerimi -hatta istemediklerimi- anlatıp dönmek isterdim.
kalbim küt küt atıyor ve ben yerde oturuyorum. gözüm kapalı, elim göğsümde. odaklanmak gibi bir amacım yok çünkü başaramayacağımı biliyorum ama ilk defa somut olarak kalbimin sesini dinliyorum. kalbim normal ritmine girene kadar dinliyorum ve o anın güzelliğinde kendimi tutamıyorum. yavaşlarken nereye kadar yavaşlayacağını bilmiyorum, doğru cevabın durana kadar olmasından endişe ediyorum. bunu resmen hissediyorum, o an ölecek gibi hissediyorum.
şu an bu paragrafın durduğu yerde bir şeylerin sade bir şekilde anlatımı vardı. ama bu kadar dümdüz anlatmaya hala hazır olmadığımı fark ettim, veya istediğimin bu olmadığını.
umutsuz veya baştan aşağı mutsuz değilim. sadece bir şeyleri tanımlamak konusunda pek iyi iş çıkardığım söylenemez. her biri somut yara izleri bıraksa nasıl olduklarını anlatmak daha kolay olurdu.
"Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim" diyebilmek isterdim sizlere.
...
şimdi burası boş bir sayfa öyle mi?
benimse burayı kirletmek için aradığım kelimeler söylenmiş olmakla da söylenmemiş olmakla da tatmin olmuyorlar.