vardı böyle bir şey. evlerin bahçeli, bahçelerin meyve ağaçlı olduğu zamanlardan kalma. bahçedeki meyve ağaçlarının bahçe çitinden, duvarından dışarı taşan kısımlarındaki meyveler konu komşunun, gelen geçenin göz hakkıdır. bunu bilen bilir, ağacının çite mesafesini de kendi fıtratına göre ayarlardı. rahmetli kayınpederin bahçesindeki bütün ağaçlar çitin hemen kenarındaydı. yarısı içeride yarısı dışarıda. ağaç bereketlidir. meyvesi birden olgunlaşır, yemeye yetişemezsin. o nedenle bahçe içindeki ağaçların meyveleri de tabak tabak konu komşuya gönderilirdi. o da göz hakkı. dedemin bahçesinde güzel bir mustafa bey armudu ve mürdüm erikleri vardı. komşulara gidecek meyveleri ben taşırdım. yan komşudan beyaz dut ve malta eriği gelirdi, öbür yandakinden kavak inciri. bahçeler, ağaçlar birer birer betona dönünce marketlerde çürük çarık meyveler göz hakkı olmuş.