bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
yasal uyarı, hassas kalpleri üzebilecek tespit içerir.
hani her ailede vardır bir yer yurt davası, bizde de var. allahın siktir ettiği dağın başında bir köyde, tamamını satsak elli bin lira etmeyecek tarlaların başında 20 yıldır 4 kardeş can çekişiyorlar. istiyoruz ki bölelim şu kodumun tarlalarını da annemler, kız kardeşimle eşi ve eşimle ben para koyup eli yüzü düzgün bir ev yapalım, ana ocağımızda toplaşıp vakit geçirebileceğimiz bir yerimiz olsun. namümkün anacım. satmak isteyenlerle almak isteyenler bir türlü match olamıyorlar. biri alayım diyor, öbürü satmam diyor. aradan vakit geçiyor beriki tamam satayım diyor, öbürü ben almam artık diyor. bölüşmelerde elli kere yer beğendiler, her seferinde biri sorun çıkardı. sandalyeye oturma yarışması gibi, sürekli birinin götü açıkta kalıyor. dava açalım deniyor iş daha da yokuşa giriyor, sinir hastası oldu herkes. ben artık -allah gecinden versin- anneannem ölsün de mahkeme bölsün diye bekliyorum, uzlaşmadan umudu kestim.
neyse efendim, son olarak yine bir cayırtı koptu buralarla ilgili, anneme sordum "gene ne oldu" diye. annemden, 10 yıllık avukatlığımda yapamadığım karanlık mı karanlık bir tespit geldi. dedi ki: "amaaan istenc, boşanmakta olan çiftin çocuğuna döndü bizim tarlalar." ben yemin ederim anlamadım, "o ne demek anne?" diye sordum. "herkes velayeti karşı tarafa vermemek için kıçını yırtıyor ama, aslında kimsenin çocuğu alıp tek başına uğraşası da yok."
ne alâka bilmiyorum ama o konuşmadan beri kafamda şu çalıyor.