resmi sitelerinde belirtildiği üzere martin lopez grubun müziğini "melodik, ağır* ve girift" olarak tanımlamış ama wikipedia'ya baktığımızda bu ifadenin tamamında "her şeyden oldukça farklı" ibaresinin de olduğunu da görüyoruz ki bunun kaldırılması isabet olmuş çünkü grubun ilk albümü olan cognitive'in tool'a oldukça, opeth'e de birazcık benzediği bariz bir şekilde ortadadır. bunların sebepleri ise özellikle joel ekelöf'ün sesini maynard james keenan'a benzer bir şekilide kullanması ve martin lopez'in kendine has stilidir ki aslında bunun opeth'le pek de alakası yoktur ama bunların dışında da grubun gerçekten de bu iki gruba oldukça benzer şeyler yaptığını görüyoruz ve albümün bence en eksik kısmı da steve digiorgio'dur. elinizin altında bu çapta bir adam varken onu bu kadar etkisiz kullanmak ayıptır bence.
albümü bayağı yerdim gibi duruyor ama aslında kaliteli bir iştir ve soundu saydığım iki grupla benzeşse de özgündür.
cognitive'den sonraki albümlerini ise dinlemedim ve gruba olan ilgim de azalmıştı açıkçası ta ki 2019'da piyasaya çıkan lotus'a kadar. albümün aldığı aşırı olumlu yorumların ardından dinledim ve anladım ki yorumlar hiç de abartılı değilmiş. bu albümü dinlediğimizde grubun artık diğer grupların gölgesinden kurtulduğunu ve kendi tarzını iyice oturttuğunu görebiliyoruz. bunda özellikle joel ekelöf'ün sesini daha yaratıcı kullanmasının etkisinin olduğunu düşünüyorum.
lotus gibi güzel bir albümden sonra çıkacak olan albümün lotus seviyesini koruyamayacağı gibi endişeler vardı tabi ve birçok kimse için öyle de oldu. bu sene içerisinde çıkan imperial albümünün tatmin edemediği kesim çoğunluktaydı belki ama bence grup lotus'a kıyasla çok daha güzel ve aklı başında bir iş ortaya koydu. benim nezdimde en leziz ve özgün albümleri olan imperial'ı bu kadar iyi yapan detaylar albümün bir çizgisi olması, joel akelöf'ün kendi sesini en uygun şekilde kullanması, düzgün prodüksiyonu ve gruba yeni katılan gitarist cody ford'un olumlu etkisidir. albümü bu kadar övdüm ama bazı eksileri de yok değil. mesela prodüksiyondan ötürü aslında çok tatlı işler yapan bas gitarın geride kalması ve zaman zaman duyulamaz hale gelmesi, albümün biraz fazla tekdüze olması bunlardan bazıları ama bunlar kesinlikle dinlememeniz için bahane olamaz.
soen'in kurulduktan yıllar sonra hak ettiği yere yavaş yavaş gelmesindeki etkenler kendi başarıları kadar tool'un üretmemesi ve opeth'in eski formundan uzaklaşıp progresif metal yapmamasıdır biraz da. bu iki grubun dinleyicilerini çekmeyi bildiler ve umarım bundan sonra da bu kesimi doyurabilmeyi başarırılar.
ha bir de soen ülkemizi oldukça seven bir grup ve bundan önce iki defa gelmişlerdi yamulmuyorsam ve 2020 haziranı için planlanmış bir ankara-izmir-istanbul turnesi vardı ama pandemi dolayısıyla bu konser ertelenmişti. halen gerçekleşmesi planlanıyor mu bilmiyorum ama ara ara yoklamakta fayda var.
