1948 doğumlu amerikalı seri katil. masalsı bir hale sokulan jack the ripper ve bulmaca seven the zodiac killer (ya da kısaca zodiac) ile birlikte, en ünlü amerikalı seri katillerden biridir. bunun birçok nedeni var. kendimce sıralayayım:
1- 2,05 metre boyu ve yaklaşık 140 kilo ağırlığıyla görmezden gelinmesi çok zor olan biri. boyunun uzunluğunu kendisine her zaman "toplumdan dışlanma nedeni" olarak belirlemiştir. gerçi, fiziksel olarak bu kadar göze batan birinin polisin kendi imkanlarıyla yakalanamamış olması da, adeta başarısızlığın resmidir.
2- anne sevgisizliği ve dışlanmanın vücut bulmuş hali olduğunu ve cinayetlerindeki tek motivasyonunun da, bunların kaynağı olan annesine karşı olan öfkesi olduğunu dile getirmiştir. annesi clarnell strandberg'in kendi kişisel başarısızlıklarını ve özellikle duygusal boşluklarının, yaralarının yansıması olarak kendisini günah keçisi ilan ettiğini iddia etmiştir. kemper'ın bütün cinayetlerini oedipus kompleksi'ne tepki olarak işlediğine dair makaleler bulabilirsiniz.
3- seri katilliğinin başlangıcını işaret eden ve gerekçeleri oldukça farklı görünen "çocuk yaşta anneanne ve dedesini öldürmesi", hayatının tamamen değişmesine neden olmuştur. 15 yaşındayken öldürdüğü anneannesi hakkında "annemden beterdi, bana ve dedeme sürekli bizden daha iyi (sağlam?) bir adam olduğunu göstermekten bıkmazdı", ilk cinayetinden hemen sonra alışverişten dönen dedesi hakkında da "anneannemin o halini görseydi, kalp krizi geçirirdi. bunu istemedim" gerekçesini bulmuştur. anneannesinin, kendisine sürekli psikolojik şiddet uygulayan annesinden beter olduğu bir miktar anlaşılabilirken, 50 küsur yıllık eşinin tabancayla vurulduğu sırtında koca bir delik açılmış, 3 kere bıçaklanmış şekilde görecek olan dedesini kalp krizi geçirmesini istemediği için öldürmesi hiçbir şekilde anlaşılır değildir.
4- seri katillik kariyerinin sonlarına yaklaşmasına neden olan olay ise, annesini öldürmesidir. bu noktada, seri katillerin genel özelliklerinden birinden bahsetmek gerek: yakalanmamak adına tanıdıkları kimseye zarar vermemeleri. kendi sosyal çevrelerinde dikkat çekmeyecek kadar uyumlu oldukları ve tabii ki genel olarak küçük kasabalardaki gene küçük günlük yaşamlarında aile bağları hakkında oldukça olumlu göründükleri söylenir. albert fish'in sevecen, zengin, müthiş bir dede olduğunun sanılması, bu konudaki en başarılı örnektir. kemper'da ise durum tamamen farklıdır. annesiyle olan sorunlarını kendi içinde bir yumak yapmış, önce kemper ailesini, (annesinin edmund'un babasından boşanmasıyla birlikte) sonra strandberg ailesini komşuların gözünde dahi "şüphe çeken, her şeyin beklendiği aile" olarak mimletmiştir. kemper'ın anneannesini ve dedesini öldürdükten sonra hapis yatmaması; bunun yerine psikolojik tedavi adı altında kapatıldığı atascadero state hastanesi'nde çevresindeki hastaların hemen hemen hepsinin en az bir cinayet işlemiş katillerden oluşması ve bu hastanedeki hastalar arasında iletişimin normal karşılanması, edmund kemper adından şimdilerde bile bahsedilmesinde en büyük pay sahibi olan durumlar bence. diğer katil hastaların tecrübelerini öğrenen kemper, sonunda annesini öldürmeye kadar gidecek bir buhran ve iç çözümleme girdabının içine düşmüş oluyor. yaşı henüz 15. tanıdıklarından birini öldürmesine neden olan travmaların başlangıcı 15 yaşına kadar gidiyor aslında.
5- kurbanlarını kandırmak için "zamanının olmadığı"nı göstermesiyle ünlenmiştir. bu nasıl oluyor? kemper genellikle otostopçuları arabasına alıp bir süre gezdirdikten sonra onları öldüren bir katil. bu gezinme süresi uzadıkça, sık sık saatine bakıyor. arabasındaki kurbanları ise, kemper'ı kendilerine zarar veremeyecek kadar acelesi olan bir insan olarak kafalarında kodluyorlar. böylece, karşılıklı güven verme konusunda kemper'ın ağzını açmasına bile gerek kalmıyor (tamamen metaforik bir örnek olarak kullandım bunu. kemper'ın arabasına aldığı kurbanlarıyla uzun uzun sohbet ettiği biliniyor).
6- hapishanedeki dönemlerinde de en ünlü seri katillerden biri olmaya devam etmesinn temel nedeni, kendisiyle röportaj yapılmasına izin vermesidir. hem fbi'ın "seri katil psikolojik değerlendirme timi" olarak özetlenebilecek behavioral science unit'iyle uzun saatler ve günler süren görüşmeler yapmış hem çeşitli televizyon muhabirlerini hücresinde "ağırlamış" hem de cinayetlerinin motivasyonlarını rahat rahat anlatırken "kimse benim gibi olmasın"ı değil, "ben böyleyim, beni böyle kabullenin"i vurgulamıştır. özellikle kendisini anlatırkenki rahat tavırları ve "evet, annemi öldürdükten sonra kafasını vücudundan ayırıp ses tellerini çıkardım. ardından kafasını duvara sabitleyip ona saatlerce bağırdım ve alnına dart okları fırlattım. en sonunda ise, çöp öğütücüsüne attığım kafası geri çıktı. alet bile kendisinin ne kadar şirret olduğunu anlamış gibiydi" gibi ayrıntıları apaçık betimleme yolu kan dondurur. hakkındaki belgesellerin ve hikayeleştirilmiş uyarlamaların hiçbiri kemper'la yapılan video röportajlardaki göz bebekleri kadar korkutucu olmamıştır.
7- iki kere şartlı tahliye duruşmasına çıkmış, birkaç duruşmayı ise kendisi reddetmiştir. katıldıklarında "benim işkence ile öldürülmem gerekiyor. yasalar buna izin vermediği için kapalı kapılar ardından kalmam toplum sağlığı açısından daha iyi olacak", katılmadıklarına neden olarak da "hapishanede mutluyum, burada ölmek istiyorum, dışarı çıkmak için hiçbir iyi nedenim yok" cevaplarını vermiştir. şu anda yaşı 73. 2020'lerin sonlarına doğru tekrar bir duruşması olacak ve eğer hayatta olursa, hapishanede ölmeyi arzuladığını tekrar belirteceğini düşünüyorum.
bunları kısa bir özet olsun diye yazdım aslında ama gene de uzun oldu. biraz daha ayrıntılı bakalım dev katile. buraya kadar sıkılmadıysanız, çay-kahve doldurup yazının devamını okumak için soluklanabilirsiniz.
çocukluğu pek parlak geçmemiş kemper'ın. kendisi 9 yaşındayken, anne-babası ayrı yaşamaya karar vermişler ve 4 yıl sonra da boşanmışlar. evde bir baba figürü olmadan büyüyen kemper'a, çocukluğundan beri annesinin bakış açısı "evde korkulacak biri var" şeklindeymiş. kemper'ın kendisinden 6 yaş büyük bir ablası ve 2,5 yaş küçük bir kız kardeşi var (2 tane de erkek kardeşi var ama annesinin kemper'ın babasından ayrıldıktan sonraki 2 evliliğinden olabilirler. yani üvey olabilirler, çok araştırmadım). annesi, bu zebellah gibi olacağı 6-7 yaşlarında belli olan çam yarmasının kız çocuklarına zarar vereceğini düşündüğü için kemper'ı sık sık evin bodrumuna kilitliyormuş. bu "kör ehlileştirme" çabasının saatler sürdüğü, ışıksız ve havalandırmasız bodrumda kalan kemper'ın henüz o yaşlardayken annesini öldürme planları yapmaya başladığını anlattığı röportajları var. "canavarı doğuran anne, yaşadığı sürece ona bakmakla yükümlüdür" diye bir fantastik kurgu cümlesi hatırlıyorum. clarnell'in bu cümleden haberi olmadığından eminim.
annesi kemper'dan bıktıkça bıkıyor. bu bıkkınlığın baş nedeni şu: kuşları öldürüyor, içlerini açıyor, iç organlarının neler olduğunu görüyor, inceliyor. önce eski eşi olan kemper'ın babasının yanına yolluyor bizim çam yarmasını. birkaç ay sonra, baba kemper'ı geri gönderiyor. clarnell, kendi anne-babasının yanına yaz tatilini geçirmesi için yollamayı akıl ettiği kemper'ı kendi evinden uzaklaştırdığı için mutlu, kemper ise anneannesinin annesinden beter bir şekilde sürekli laf sokmalarından tatile gittiği kısa süre içinde bile huzursuz olduğu için mutsuz. kemper kısa süre sonra anne evine geri dönüyor ama annesinin kafasına kemper'ı anneannesigilin yanına göndermek yerleşiyor ve okulunu da o civara aldırarak kemper'dan tamamen kurtuluyor. anneannesi ve dedesiyle yaşamaya başlayan kemper, öldürme içgüdüsü ve cinsel uyanış konularına yeni yeni adapte olmaya bu yaşlardayken başlıyor (sanırım 13-14 yaşları arası). bu yaşlı evinde, kemper, günlerini dedesinin ona verdiği silahla tavşan ve kuş vurarak geçiriyor. anneanne maude, kemper'ın ergenliğinden de, çevresine yaydığı huzursuz edici etkiden de, sürekli hayvan öldürmesinden de, evinde dolaşıp durmasından da nefret ediyor. kemper'ın elinden silahı alıyor, sürekli kendi el çantasında taşımaya başlıyor ve gene sürekli, çıkıp "diğer çocuklar gibi hareket etmesini" istediğini söyleyip homurdanıyor. kemper anneanneye iyice kurulmaya başlıyor ve 15'ine girmek üzere olduğu günlerde, mutfakta karşılıklı otururlarken, anneannesinin arkasındaki kapıya doğru gidiyor. tabancayı çantadan alıyor ve sırtından vurarak onu öldürüyor. ardından 3 kere bıçakladığını da anlatıyor. alışverişten eve dönmek üzere olan dedesinin, eşini bu halde görmesini istemediği için arabasından indiği gibi onu da öldürüyor.
bu noktada, bizim çam yarmasının "normal" davranmaya başladığını görebilmek mümkün çünkü ilk cinayetlerinden hemen sonra anneannesigilin ev telefonundan annesini arayarak ne yaptığını anlatıyor. clarnell ona hemen polisi aramasını söylüyor. kemper polisi arıyor, polis geliyor, kemper her şeyi itiraf ediyor. 15 yaşında, iç dünyası oldukça sorunlu olan bir ergenin çocuk hapishanesine gönderilmesi gerekirken, atascadero state hastanesi'nde psikolojik destek görmesine karar veriliyor. 1960'ların ilk yarısındayız, psikolojik tedavilerin en işe yarayanlarından birinin halen lobotomi olarak görüldüğü zamanlar bunlar. bu hastanenin hastalarının hepsi, kemper gibi, cinayet işlemiş, 18 yaşından küçük suçlular (sonradan 16 yaşın altına düşürülecek bu sınır). kemper diğer hastalarla iletişim kuruyor ve onların öldürme içgüdülerini kendi karakter özelliklerine katmaya başlıyor. doktorlarla da arasını iyi tutuyor. hatta, doktorlara yardımcı olan, dışadönük, iletişim becerisi kuvvetli gibi görünen teşhisli hiçbir paranoid şizofreni hastası bulunmayan hastanenin en sevilen hastalarından biri haline geliyor. doktorlar 5-6 yıl arası bir süre boyunca hastanede kalan ve sürekli iyileşme emareleri gösterdiğini anladıkları(?) kemper'ı 21. yaş gününde serbest bırakma kararı alıyorlar. mahkeme de bunu onaylıyor ve kemper, toplum bir tehdit olma durumu değişmeksizin, hippi çağı'nda kendisini dış dünya'nın göbeğinde buluyor.
clarnell, kemper'ın geri döndüğü evde kendisini tabii ki istemiyor ve sürekli kavga etmeye başlıyorlar. kemper polis olmayla ilgileniyor ama "kriterlerin en yükseğine dahi uymayan" boy-kilo oranlarıyla sınavlardan kalıyor. gücü elinde bulunduran, toplumun da saygı duyduğu polislik mesleğine benzer bir duruş sergilemeyi; böylece, evde gördüğü psikolojik şiddeti ve öldürme açlığını bastırmayı tercih ediyor. bunun bilinçli bir tercih olduğunu söylediği hapishane röportajları da mevcuttur. dönemin polis arabalarına benzer bir araba satın alıyor (1969 model ford galaxie), anne evine yakın olan bir eve çıkıyor ve hayatını çeşitli ayak işlerinde sürdürmeye başlıyor. bu zamanlarda, kemper'ın aklının içindekiler sürekli değişim halinde. cinsel uyanış yıllarını hastanede geçirdiği için sürekli seks düşünüyor; öldürme içgüdüsü 15 yaşını, kuşları, tavşanları, anneanne ve dedesini gözünün önüne getirmekten bıkmıyor. kemper de bıkmıyor ve aklında bir planla, hayatının bütün iplerini ilkel benliğine teslim ediyor.
polis arabasından bozma, telsizi bile olan arabasıyla otostopçuların olduğu güzergâhlarda gezmeye başlıyor. onları yol kenarından alıyor, gidecekleri yere kadar götürüyor, yolda sohbet ediyor, kendisi hakkında hiçbir kişisel bilgi vermese de, yolcularına güven aşılamayı da ihmal etmiyor. amerikalıların "perfect citizen" olarak tanımladıkları mertebeye erişmesi uzun zaman almıyor. 15 yaşından sonraki ilk cinayeti ise, arabasıyla kat ettiği yolların ucunda görünen doğan güneş değil artık; akşamüstü belirginleşen, insanın iç dünyasının dengesizmesine neden olan çatlaklar arayan, yolu aydınlatmaktan daha yoğun duygular aşılayan dev bir ay.
yıl 1972, kemper 24 yaşında. polisiye romanlar okuyan, polis arabalarına benzer bir araçla otostopçuları gidecekleri yere götüren kemper'ın aklındaki plan işlemeye başlıyor. bu planı "tertemiz" uygulamak adına, arabasına aldığı otostopçu kızcağızların, arabanın içine girdikten sonra, yolcu kapısını açamamalarını sağlayan bir mekanizma bile geliştiriyor (yolcu arabaya binerken kilit sağlam, kapı kapandıktan sonra kapıyı içeriden açmayı sağlayan kilit mekanizması kemper'ın müdahalesiyle birlikte işlevsiz kalıyor, kapı içeriden açılamıyor, yolcu arabadan çıkamayacağını bilmeden koltuğa oturmuş oluyor). university of california'da çalışan clarnell'in evinden aldığı üniversite stickerları görünür bir yerinde olan araca binen ve canlı çıkamayan ilk kurban "mary anne pesce" oluyor. "anita luchessa" ile birlikte bindikleri kemper'ın arabasında can veriyorlar. 1 yıl içinde 6 otostopçu hemen hemen aynı yöntemlerle kemper'ın arabasında öldürülüyor. kemper bu cinayetlerde, genellikle silah kullanıyor, pesce ve luchessa'yı öldürürken bıçak da kullanıyor. silahla öldürme, boğarak öldürme, bıçaklayarak öldürme, ölülerle seks yapma, beden parçalama, kafayı bedenden ayırma, kayıp ilanı verilen kurbanların sadece kafalarını son görüldükleri yerlerin civarına atma, bedenleri geniş bir alana parça parça atma gibi yöntemler izliyor. cinayetlerin içeriğini anlatarak durumu daha da gore bir hale sokmayacağım.
1973'ün ilkbaharındayız. kemper, cinayetlerinden sonra yer yer döndüğü annesinin evinde gene. şiddetli bir kavga, bağırış çağırışlar, uzun süren sessizlik ve clarnell'in odasına çekilmesi... kavganın ardından kemper'ın evden çıkıp dolaştığı ve gece geç saatlerde eve döndüğü biliniyor. annesinin odasına giren kemper, 25 yıllık öfkeyi dışavuruyor ve clarnell'i uykusunda kafasına tek bir darbe indirdiği çekiçle öldürüyor. ardından kafasını bedeninden ayırıyor, ses tellerini çıkartıyor, clarnell'in kafasıyla dart oynuyor, kafayı çöp öğütücüsüne atıyor; kafa geri çıkıyor, kemper bu duruma memnun oluyor. anne katili olduktan sonra, kemper yakalanmasına neden olacak büyük bir hata yaptığını anlıyor: annesi, çevresi tarafından iyi bilinen birisi. birkaç gün ortada olmazsa, eve gelip clarnell'i arayacak olan gırla eş dost var. öğlene kadar bekledikten sonra, clarnell'in yakın arkadaşı"sally hallett"'i arıyor, annesiyle birlikte akşam yemeği yiyeceklerini ve onu da aralarında görmek istediğini söylüyor. sally akşam yemeği davetine icabet ettiğinde onu da öldürüyor ve kendisini yollara vuruyor. altında annesinin arabası, yüzlerce kilometre avare avare geziyor. en sonunda, bir telefon kulübesinin önüne yanaşıyor ve polise her şeyi itiraf ediyor. polisi ikna ederken, cinayetleri kendisinin işlediğini, the co-ed killer olarak ünlenen; yerel halkın "big ed" olarak bildiği, güven veren kemper olmadığını, anlattığı ayrıntıları sadece kendisinin bildiğini söylüyor. polis uzun konuşmanın ardından ikna oluyor ve kemper hapse tıkılıyor.
notlar, eklenmelikler ve kaynakça:
- kemper'ın seri katil olduğu dönemde, santa cruz, california civarında çok sayıda kayıp ve cinayet vakası var (en az 25). cinayetle deprem engellediğini düşünen zırdeli sosyopat herbert mullin ve nam-ı diğer the killer prophet, iyi nişancı john linley frazier 1970'lerin başlarında terör estiriyor bu bölgede. kemper'ın "the co-ed killer" olarak ünlenmesi çok zaman alıyor çünkü polis önce frazier'ı yakalıyor ve cinayetlerin bittiğini düşünüyor. aynı bölgede, 3 yıl boyunca cinayetler devam ediyor ve deli herb de yakalanıyor. herb ile kemper'ın hapse gönderilmeleri arasında 1 ay var (bu üçlünün arasında hapse en son tıkılan kişi kemper). kemper'ın büyüklük kompleksi ve ego sorunları olduğu da biliniyor. kemper medyada cinayetlerden bahsedilmediğini anladıktan sonra, küçüklüğünden beri nihai amacı olduğunu kendisinin de söylediği annesini öldürüp kendini ihbar etmeyi seçmiş olabilir. özellikle herb'ün yakalanması, kemper'ın işlediği en az 6 cinayetin de herb'e mal edildiğini anlamayı kolaylaştırıyor. kemper, bu cinayetlerin bütün ayrıntılarını itiraf edince durum anlaşılıyor: 1970'lerde aynı bölgede 3 seri katil varmış.
- murderpedia, seri katilleri araştırmak için en büyük online ansiklopedi. kemper'ın sayfası en geniş açıklamalara sahip seri katil bilgilerine sahip yer de olabilir. baya faydalandım. özellikle fbi'ın kendisiyle yaptığı röportajların geniş yazılı dökümleri de var. kemper'ın "bir kadın gördüğümde 2 şey geliyor aklıma: bir tarafım o kadınla sohbet edip onunla flört etmeyi istiyor. diğeri ise, kafasının bir kazığın üstünde nasıl duracağını merak ediyor" gibi içten ama korkutucu sözleri de, fbi röportajlarında söylenenler arasında. 1-2 gün boyunca, birkaç saatlik mesailerle bütün röportajları okumanız mümkün.
- son olarak kullandığı annesinin arabası ile kemper'ın ölüm makinesi sıkça karıştırılır. kemper'ın 1969 model ford galaxie'si ile ilgili de belgesel yapılmıştı diye hatırlıyorum ama link bulamadım.
- özetin özeti olan "edmund kemper facts" de burada . birçok ayrıntısı yalan olan, onedio benzeri bi' site bu ama ilginizi çekecek bir şeyler bulabilirsiniz belki diye ekleyeyim istedim.
- kemper'ın hem fbi sorgulamaları ve röportajlarında hem de tv kanallarına verdiği röportajlarda söylediği birçok ünlü sözü var. "annemin de, herkesin istediği gibi, sessiz, kolay ve hızlı bir ölüm yaşamasını istedim", "anneannemi vurmanın nasıl bir şey olduğunu hissetmek istedim", "yaşadığım mahallenin tamamını katletmeyi düşündüm", "annem erkeklerin nasıl aşağılık (varlıklar) olduğuna örnek olarak beni kullandı" ve "kafa kesmek, kasaplık değildir" lafları kendisine ait. benim en şaşırdılarım ise şunlar:
"(eğer) onları öldürürsem, (erkek olarak) beni reddedemezlerdi"
"her şeyin içinde olduğu kafayı bilirsiniz: beyin, gözler, ağız. insanı bunlar oluşturur. küçükken, bana, kafanın kesildiğinde vücudun yaşayamayacağı söylenmişti. kafa olmadan vücut hiçbir şeydi. bu pek doğru değil. kafası olmayan bir kızın vücudunda (halâ) çok şey kalmış oluyor".
- genelde topluma mal olmuş önemli figürlerin biyografilerini barındıran biography.com'daki kemper sayfası nı da okuyabilirsiniz.
- kemper'ın ne kadar uzun (ve kadar dikkat çeken) biri olduğunu kıyaslamak için iyi bir fotoğraf
- medyaya verdiği röportajların youtube'ta olanları 1984 ve 1991 tarihli. özellikle 1984'teki röportajın tamamı ibretlik (bölüm 1 ve 2 ). 1991'dekinde kendisini ne kadar övdüğünü de görmeniz mümkün (link ).
- kendisi "en yüksek iqlu seri katil" olarak da bilinir (136 iq). çoğu yerde 145 iq da yazar ama bunun kanıtı, neredeyse bütün doktorlarını kandırarak dışarıya çıkabildiği atascadero state hastanesi raporları. ben pek inandırıcı bulmadığım için girdinin hiçbir yerinde buna atif yapmadım.
seri katiller, 9. podcastte (poma ve dominik sarıpipi ile gece çıldırmaları/#248539) üzerine konuştuğumuz konulardandı. kemper'ı tekrar hatırlamamı sağlayan @pavel ve @sol si re sol'e teşekkür etmesem olmaz. bu girdiyi de onlara adamış olayım böylece. buraya kadar okumaktan yerinmemiş gözlere de öpücük.