hippiler için kullanılan lakap. bir de bizim yerli esnaf hippiyle ses benzerliği üzerinden bitliler derdi bunlara. bizim esnaf bunları nereden tanıyor derseniz anadolu her zaman kıtalararası bir geçiş yolu olmuştur. 1960'ların sonu ve yetmişlerin başında bu hippilerden oluşan yüzbinler nepal'e, katmandu'ya, hindistan'a doğru akınlar halinde spiritüel yolculuklar yaptılar. otostop yaparak, döküntü otomobillere doluşarak, kimi zaman tren ve otobüsle. hemen hepsi istanbul'da konakladı. sultanahmet meydanında çadırlar kurup gecelediler, yollarına devam ettiler. bu yerleşik düzene ait hemen herşeyi reddeden gençlerin giyimleri, kuşamları, saçları, hem umursamadıkları için, hem de yolculuk koşullarından kaynaklanan farklı ve bakımsız görünümleri esnaf tarafından bu şekilde adlandırılmalarına yol açtı. takdir edersiniz ki bu tabirde adı geçen bit kehle-i ikbal değildi. daha çok aşağılayıcı bir anlamı vardı. hippilerin azalarak bitmesiyle birlikte bu laf da hatıralarımızdan silindi. ama burada dursun.