-
Yaşam evresi.
İçinde engelleri aşarken her defasında super mario gibi hissettiğim döngüdür. Yeri geldi kafamızı kiremit taşlarına vurduk, zehirli mantar da yedik, ama umarım sonunda prensesimizi bulacağız. :)
Not:Eski ataricilerden kim kaldı? Mario oynarken “yapıjam allaaam yapıjam” diye ağlayan bi küçük kız çocuğu vardı, hayat o’dur işte.