üniversitede öğle arasında tarih hocamızla yemek yiyordum. onun dersinden çıkmıştık, ve ben de derse katılım gösteren birkaç öğrenciden biriydim. not için değil, cidden tarihi tartışmaktan zevk aldığım için gidiyordum derslerine.
yemekteyken bir yandan da sohbet ediyoruz. dedim "hocam valla ben tarihi seviyorum ya" dedim. kendisi durdu, "ben sevmiyorum, ne katıyoruz ki dünyaya? bir daha elimde olsa tarih okumazdım hayatta" dedi. tarih hocası bunu deyince karşı çıkamıyorsun tabii.
sonra aynı dersi alan başka bir arkadaşım geldi yanımıza. adamın hoca olduğunu tahmin etti büyük ihtimal yaşından dolayı. ama gözlerinden anlıyorum en ufak bir fikri yok ne hocası.
"yavrum tarih nasıl geçti? hoca sınavla alakalı bir şey dedi mi?" diye sordu. ulan çatalı neredeyse ağzıma sokacaktım gülmemek için. "kanka hoca burda, kendin sorsana" dedim. o an yüzünde "hasiktir" ifadesini net bir şekilde gördüm. resmini çiz deseniz, çizerim. hoca da tabii, 500 kişiye ders vermesine rağmen kimsenin kendini tanımadığına alışmış olacak ki, hiç bozuntuya vermedi, sağolsun.*
