büyüdü. büyüdü derken boyu uzamadı. hala aynı. teyze farklı. ayh. kilo da almadı! kilolara karşıyız. evet. kafası büyüdü. kafası büyüdü derken troll bebekler gibi de değil yafu. zihinsel bir büyüme söz konusu. ama azıcık. böyle minnacıcık. birascık. sanırım. çok da emin olamıyorum.
sözde 2020 eylül'ünde okul hayatına hızlı bir giriş yapacaktım. e ama? şansımı tavşanlar kemirsin. pandemi nedir yafu? yani yani tam böyle filmlerdeki gibi törenlerle gamma pi alfa beta falan olacağım, partilere katılacağım, çılgınlıklar yapacağım falan filon derken bu olacak iş mi? olmadı da.
sonra sonra böyle bomboş oturdum evlerde. bazen istanbul'da, bazen bodrum'da. hep oturdum. arada yattım. yuvarlandım. sakarım biraz. evet. sonra dedim ki kulzos vardı noldu. ulen pandemi yüzünden sözlüğü unuttum olm ben ya! bakayım dedim. bakıyorum işte öyle. başka bir numarası yok bu işin.
karnım acıktı. ne diyordum ben olm? hae! yoo? himmm...
bu aralar çok da dalgın. sanki eskiden az mı dalgındı. bilmiyorum ki. bilemeyorum. şımarmak istiyorum ama içimden bişiler de şımarmak istemiyorlar. böyle içim içimi yiyor kendi içimde. içimception. bişiler mi içsem? erkenmiş yafu.
ama çidden büyüdüm ben. hayat işte. istemesen de oluyor bir takım şeyler.
kulzos da büyümüş sanki. farklı, hatırlamadığım isimlere denk geliyorum. hatırladığım isimlerden bazıları ise yoklar. şöyle bir göz atınca görüyorum ki yine birileri gitmiş. birileri gelmiş. incir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerden kavgalar çıkmış. ve ben hepsini kaçırmışım! o nedenle üzgün carbon. burada olsam belki arayı bulurdum yafu. hı? bulur muydum?
ayh ne çok yazdım. böyleyken böyle. şu aralar burada. ama belli de olmaz. dengesiz kendisi. yakinen tanıyorum. o nedenle iyi biliyorum.
ha bir de artık nick altı yazmayacak her yeni takipçisine. zaten zor oluyordu yafu.
