vizigotlar'ın emevilere ispanya'nın büyük bir bölümünü verdikten sonra, ispanya'da pelagius önderliğinde 8. yüzyıl başlarında kurdukları krallık. esasında krallığa ismini veren asturias da vizigotların kurduğu bir şehir değil, keltlerden aldıkları bir şehirdir. haliyle vizigotlar bu krallık döneminde keltlerle iyice kaynaşmışlardır. bir de vizigotlar'ın aryanizm sonrası krallıklarından olduğu için de havarisel kilise dinsel yaşamda etkin olmuştur.
sadece müslümanlardan değil, basklardan ve galiçya'daki keltlerden de tehdit alan bir krallık olsa da; ilk dönemlerinde nedense epey tembel krallara sahip olmuştur. "müslümanlara para verelim de bize elleşmesinler" politikası devlet politikası olmuştur. krallık, ii. alfonso'nun tahta çıkışıyla anca silkelenip kendisine gelebilmiştir. zaten asturias krallığı'nın franklar ve papalık tarafından tanınması da ii. alfonso döneminde olur.
müslümanlarla barış içinde geçen dönemde, buradaki hristiyanlar da bir ara islam felsefesi'nden etkilenirler ve hristiyanlık inancını islam felsefesi etkisinde yorumlamaya başlarlar. zaten aryanizm ile farklı bir hristiyanlık düşüncesine sahip olan gotlar, bu tarz felsefelere yatkındır.
asturias'taki bu değişik hristiyanlık görüşünün tartışılması için papa i. hadrianus, frankfurt konsili'ni toplar. konsilden sonra aziz ii. paulinus ispanyollara neden inançlarının yanlış olduğunu anlatıp onları tekrar havarisel kilise'ye yöneltir. paulinus da ispanya sorununu çözdükten sonra avarlar'a hristiyanlık inancını anlatmak için yola çıkar.
ii. alfonso'dan sonra tahta çıkan i. ramiro döneminde yavaş yavaş roma kültürünün etkisinden çıkılmaya başlanır. roma sonrası avrupa sanatının ve mimarisinin temelleri ramiro döneminde asturias'ta atılır.
ramiro döneminde düşmanlara bir de vikingler eklenir ama vikingler asturias karşısında pek tutunamaz, ispanya topraklarına geldikleri gibi giderler.
krallık altın çağına iii. alfonso döneminde (866-910) girer. asturias, portekiz topraklarını da alınca endülüs emevi devleti bir miktar küçülür.