kısaca vajinal kanamalar olarak değerlendirebileceğimiz adet ya da regl döneminde yaşanan sancıların sebep olduğu tüm ağrılara regl ağrısı diyebiliriz. menstrüasyon döngüsü sırasında uterus, ovulasyon sürecinde kalınlaşır. gebelik oluşmazsa da progesteron salınımıyla incelmeye başlar. tüm bu süreçlerin sonunda kasılmalarla dışarıya atılması gereken uterus duvarı için, kasılmaları da prostaglandin sağlar.
sancının çeşitleri ve nedenleri arasında: -Endometriozis -Yüksek miktarda prostaglandin salınımı sonucu şiddetli kasılmalar -Psikolojik sebepler -Rahim ağzında darlık -Rahim tümörleri -Rahmin farklı pozisyonlarda olması -Rahim ve komşu organların iltihaplanması ya da buna sebep olabilecek hastalıklar sıralanabilir. Bu sebeple tek bir tedavi şekli yoktur ve kişiye özel doğru tetkikler sonucunda tedaviye başlanmalıdır ki bu tedavilerin bile işe yaramadığı zamanlar olabilir evet.
bu döngü sırasında bırakın erkekleri, çoğu kadının bile anlayamadığı şiddette kasılmalar ve sancılar yaşayanlar var. hastanede "regl sancısı mı" diye küçümsenerek önemsenmeyen durumları yaşayanlar var. iki büklüm kıvranırken, sancıdan artık tansiyonu ve nabzı bile düşmüşken hala derdini anlatmaya çalışanlar var. bu halde okula/işe gitmek zorunda olanlar var. evde yemeğini hazır etmek, temizliğini yapmak zorunda olanlar var. bir de bunları okuduğunda bile "aman be ne abarttınız" diyecek olanlar var evet. genel olarak pek ciddiye alınmayan bu sancılar maalesef birçok kadının hayatını ciddi boyutta etkiliyor. iş veya ders ya da fiziksel aktivite konusunda veriminin düşmesini geçtim yerinden kalkamayacak durumda olan kadınlar var evet. ve ortalama 21-35 gün arasında hayatının çok uzun bir döneminde bunları yaşayan kadınlar var. denediği/kullandığı onlarca ilaca ve/veya tedaviye rağmen hala bu sancıları çeken kadınlar var evet. gerçekten var.
işin diğer tarafını o çok meşhur olan replikle değerlendirilen "hallerim var benim" kısmını geçiyorum. değişen hormon düzeyleriyle insanların bu dönemlerde "dengesiz" olması normaldir zaten bu konuda bir anlaşalım. ağlamalar, gülmeler, alınganlıklar vs. bunlar işin daha çözülebilir boyutları gerçekten.
tüm bu süreçte bu ağır sancıları çekerken karşınızdaki insanların "abartma" dediğini bir düşünün. hadi sancıyı düşünemiyorsunuz diyelim o zaman şöyle düşünün; canınızı gerçekten sıkan bir durum var sizin için dünyadaki en büyük sorun şu anda bu ve birisi karşınıza geçip sizi anlamaya çalışmadan "fazla abartıyorsun" diyor. o anki hislerinizi alın evet bu cepte bir de buna fiziksel ve dayanılmaz bir ağrı ekleyin evet işte art arda gelen bu durumlar insanı o an için çıldırtmaya yetebiliyor. umarım anlatabilmişimdir bir miktar.
doğum mucizesi ya da dünyaya bir canlı getirme mucizesi gibi değerlendirilen tüm bu mucizevi* sürecin esasında ne kadar sancılı ve zor geçtiğinin bilincinde olsa keşke herkes. belki hayatı boyunca hiç doğum yapmayacak/yapmak istemeyecek kadınlar için ya da belki bir tane çocuk yapacak kadınlar için ortalama 30-35 yıl civarında süren bu uzun ve ağrılı yolculuğunun farkında olabilsek keşke gerçekten.
bir de işin doğum kısmına "mucize" derken bu süreçlere "iğrenç" diyenler var. kanamaları iğrenç bulan, pedlerinizi/tamponlarınızı marketlerden falan gizli saklı almanız gerektiğini düşünen, ulu orta regl dememeniz gerektiğini savunan, dediğinizde sizi ayıplayan, ağrınızı küçümseyen, süreçteki değişimlerinize abartıyorsun diye yaklaşan, sizi sadece doğum sürecinde kadın olarak görebilen üstün insanlar var. tüm bunların içinde bir de onlarla uğraşmak zorundasınız yani.
ha bir de işin o ergenlikteki şok ve tüm bu sancılardan sonra menopoza giriş kısmı var ki onlar apayrı süreçler gerçekten.
