Diderot’un 1930 yılında yazdığı “paradoxe sur le comédien” isimli kitabından dilimize geçen, aslında Fransızcada "l'esprit d'escalier" denilen, dilimizde ise tam olarak merdivenin ruhu olarak çevrilen kavramdır.
Kavramın isminde neden merdiven var ki diyecek olursanız, kitaptaki hikayeye göre, bir tartışma sırasında, bir adamın asıl söyleyeceklerinin aklına geldiği anda hep merdivenin son basamaklarında olmasından dolayı bu kavrama merdivenin ruhu denilmiş :) Bu kavram bir tartışmanın içindeyken, söyleneceklerin o anda akla gelmediği; fakat sonradan "ah keşke şöyle deseydim, şunu da diyebilirdim" denilen durumlarda kullanılır. :)
Not: Günlük hayatta çoğu kişinin de yaşadığını düşünecek olursak bence çok tatlı bir tamlama :D Fransızlar yine havalı davranmış ama dilimizde buna "taşı gediğine koyamamak" derler.