sinemanın keşfi, propaganda ve eğitim amaçlı kullanımından sonra okullarının kurulması ile başlıyor her şey. sinema ciddi bir sanat aracı oluyor. hollywood gibi şirketleşme yaşayıp günümüze iki akım halinde geliyor. sanat filmi ve ana akım film...
sanat filmlerinde kahraman yoktur, karakterler öne eşit mesafede çıkar. en önemli özelliği hikayeyi temsili olarak anlatmasıdır. izleyicileri ekrandan uzakta tutup "gelme, ben gerçek değilim, sen koltuktasın, izle, yorumla" diyerek düşünmelerini isterler. uzun planlarla, durağan kadrajlarla, sessizlikle, ışıkla (v.b.) sürekli olarak izleyenleri filmin dışında tutmak isterler. sanat filmlerinin asıl amacı soru sormaktır ve cevabı izleyicinin vermesini beklerler. genellikle bağımsız sinemacıların yaptıkları filmlerdir.
ana akım filmlerde ise kahraman vardır ve bizim biriciğimiz olur. en önemli özelliği gerçek olduğuna inandırıp izleyiciyi filmin içine sokmaktır. soru sormaz ve cevap vermez. bir filmin ana akım olması için muhakkak kahramanının olması gerekir. bu filmlerde kahramanın değişimi anlatılır ve izleyenin kendini kahramanın yerine koyması sağlanır. izleyenin kendini, sinemada, koltukta oturduğunu hatırlatmamak için filmin sürekli hareket içerisinde olması gerekmektedir. hollywood bu akımın en büyük temsilcisidir.