genellikle yapan kişiler tarafından eleştirilmesi kabul edilemez ve eleştirildiğinde savunulur ancak objektif olarak bakılacak olursa tehlikeli ve öngörülemez sonuçlara yol açabilen, fena bir eylemi temsil eden bir kültürdür. "bazen yapıyoruz, eğleniyoruz, zararımız yok," demek, yanlış olan bir şeyi doğru hale getirmez. "linç edilmekten korkan fikrini beyan etmesin," diyerek savunulması da kanımca doğru değildir, linç bir özgürlük ve hak mı, bireylerin kendini ifade ederken "linç edilirim," diye otosansür uygulaması doğru mu, sürekli bir topluma uyum sağlamak üzere kişilerin ayrıksı fikirlerini törpülemesi sağlıklı mı, ayrıksı fikrini ifade edeni doğruya yönlendirmek mi yoksa dalga geçip sistematik bir linç uygulayarak ortamdan kovmak mı daha iyi? çünkü buradan kovduğunuz kişi, başka bir yerde de kendi fikrini ifade etmeye devam edecek, sadece siz görmemiş olacaksınız ve ortamınızın havasını korumuş olmakla kalacaksınız.
fikrini düzgün ifade edeni linçlemiyoruz diye savunuyorsunuz gördüğüm kadarıyla bu kültürü bu sözlükte, kime göre, neye göre düzgün ifade edildiğine hangi merci karar verecek ki, o da ayrı bir konu. üslubun önemli olduğu, üslubunu koruyanın linçlenmediği ileri sürülerek savunuluyor linç kültürü, eh, buna göre üslubu, mizacı biraz sert olan birinin fikirleri herkesin lincine açık mı demektir? çünkü bu sözlükte bulunduğum süre boyunca gördüğüm kadarıyla çoğunlukla sevimli, iyimser, minnoş üsluplarla girdiler yazılıyor ancak belirli kişilerin de sivrilmesi hoş görülüyor, bana göre bazı girdiler aşırı üslupsuz, usturupsuz, ama tanıdığım olmadığı için kimseye linç başlatamıyorum tüh, kendi kendime tek kişi olarak fikrimi belirtmek üzere yorum yapmakla kalıyorum ehin, ehin, ehe ve hatta hehe. (!)