bir işletmenin kasasında duran, müşterinin satın aldığı ürünün parasını teslim almakla görevli kişi.
sürekli müşteriyle muhatap olmak zorundadır. misal koskoca marketler zincirinin belirlediği fiyatlardan o sorumludur sanki. bu fiyata x olur mu diye isyanlarla baş etmek zorundadır. kasa açık verdi mi, sahte para kasaya girdi mi maaşından kesilir. çay, yemek molaları bir lütufmuş gibi görülür. kötü bir gün geçiriyor olsalar, amma suratsızsın diye fırça yerler. şu pandemi sürecinde karşı karşıya kaldıkları riskten hiç bahsetmeyeyim zaten. düşüncesi bile stres yapıyor.
zaten üç kuruşa çalışan bu insanlar, kasada x miktarı alışverişe y ürününü z fiyatına ister misiniz şeklindeki promosyonlardan prim alırlar. ne kadar satabilirlerse, onlar için birazcık daha kazanç demektir. o yüzden de herkese sorarlar, ya tutarsa? diye. bazı marketler de kota koyarlar. satılması gereken zorunlu miktar diye.
geçenlerde denk geldim, marketin aldığı mangolar elinde patlamış herhâlde, kimse almamış. koymuşlar kasaya, 50 lira üstü alışverişte bilmem kaç lira (düşük bir fiyat) iteklemeye çalışıyorlar. çalışıyorlar derken marketten bahsediyorum, kasiyerden değil. kızcağız da, rakı, sigara vs bir sürü almış bir amcaya sordu, ister misiniz diye? adamcağız hayatında mango görmemiş muhtemelen. hayır dedi geçti. kızmadı, bağırmadı, çağırmadı, ders vermeye çalışmadı. kimsenin kalbini kırmadı.
beni bilen bilir, dikkat ederim beslenmeme. avokadoyu çok severim. sağlıklı yağ, proteinle birleştiğinde şekeri demirliyor. avokadomu, yeşilliklerimi, hindimi, glütensiz (buğday intoleransı) ekmeğimi falan almışım. kasaya bir geldim ki, toblerone indirimde*. çocuk ister misiniz dediğinde yeminlen gözlerim parladı. hani çizgi filmlerde olur ya, gözlerinden yıldızlar fışkırır dışarı? hah, kesin aynen öyle oldu bende. ver dedim, ver. aldım bi sürü, söylemesi ayıptır. pişman değilim bir daha yaparım. *