Sessiz şehir. Kaldığım süre içerisinde toplu taşımada gürültüyü geçtim, konuşan 1 kişi bile görmedim. Sokaklar kalabalık ama sessiz. İnsanların işi gücü var.
Esnaf çok cana yakın. Nereye girsem güler yüz, hoş geldinler hoş gittinler... "Ben istanbul'a dönmek istemiyorum" diye diye gizlice ağlamıştım gecenin karanlığında, ankara'nın sokaklarında.
Eğri oturup doğru konuşursak depresif bir şehir. Ankara benim geceleri ortaya çıkan hüzünlü yanım. Gönlümde farklı bir yeri var. Seviyorum.
