yorucu bir haftanın sonunda sersem bir şekilde eve gelip -tüm haftayı geride bırakacak arınmanın acelesiyle- elime asetonu alıp makyaj temizleme pamuğuna döküp bir güzel gözümü ovuştura ovuştura maskarayı çıkarmaya çalışmam.
işin daha tuhafı "bu neden böyle gözümü yakıyor" deyip pamuğu iyice bastıra bastıra kirpiklerime sürmem ve çıkmadıkça nedenini sorgulamaya devam etmem. neyse ki keskin kokusu burnuma teşrif etti de eylemi herhangi bir zarar görmeden sona erdirdim. *
