ırkçılığın tanımları ve sınırları yeterince nettir. -bir insana, bir gruba ya da bir kuruma karşı, ırksal ya da etkniksel özelliklere dayalı olarak ayrımcılık yapmaktır-. ayrıca bir çok psikolojik hastalığın da semptomlarından biridir. (kaynak ).
ırçılık bu kadar kesin bir tanımla belirlenmişse de, bazen anlamakta zorluk çekebiliyoruz. "ırkçı değilim ama" ile başlayan cümleler kurup, en geride kalmış vahşi, ayrımcı içgüdülerimizi ortaya çıkartabiliyoruz bir anda. bir ırkla ya da etnik grupla ilgili bir şey yazmak, ya da söylemek her zaman ırkçılık olacak bir şey değildir. insanlar birbirinden hem farklıdır hem de aynıdır. "hint mutfağı çok baharatlıdır" demek bir ırkçılık değildir. ama "hintliler çok pistir" demek bir ırkçılıktır.
peki neden? hint mutfağı derken, hintli olarak bir grubu değil, hindistan adındaki bir ülkedeki yemek kültürünü eleştirmiş olursunuz. o yemek zira, hintli olduğu için baharatlıdır. bunu kabul edebiliriz. ama, hintlilerin çok pis olduğunu söylerken, siz o grubun her bireysel üyesini pis olmakla itham edersiniz. ve pis olmasının suçunun hintli olması olduğu anlamı taşır. ne kadar temizlenirse temizlensin, bir hintli pis kalacaktır, bu cümleyi sarfeden kişi için.
empati insanlığın en önemli duygularından birisidir. öyle ki, bir çok anlaşmazlığı aslında yalnızca empati yaparak çözebiliriz ya da hiç başlamadan dahi sonlandırabiliriz. ırkçılık meselesi de bu şekilde aynı. suriyeli bir kişinin yazdığı ve bir grubu hedef alan ölüm tehditli bir tweet'i örnek alalım. ve siz de, "suriyeli sığınmacıların hepsi aynı, hepsi bizi öldürmek istiyor" diyorsunuz. bu duruma diğer taraftan baktığımızda olay şu: siz örnek bir insansınız, insanlara yardım etmek için elinizden geleni yapıyor ve asla bir karıncayı bile incitmiyorsunuz. ama tesadüfen, sizinle aynı ülkede yaşamış, aynı milliyete mensup bir davar* bir etnik grubu ölümle tehdit ediyor. sizinle milliyeti dışında hiçbir bağı olmayan bu insanımsı varlık yüzünden, bir anda siz de suçlanmaya başlıyorsunuz. şimdiye kadar herhangi bir canlıyı incitmek şöyle dursun, bir çiçeği bile sakınarak sevmişsiniz. ama bir anda tecavüzcü ve katil damgası yiyorsunuz. neler hissederdiniz?
ırklar konusunda yazmak ve sözler söylemek yasak değil, üzerinde düşünülerek söylenmesi gereken şeyler. "ırkçı değilim ama" ile bir cümle kurmanız gerekiyorsa eğer, söyleyeceğiniz şey ırkçıdır. beyniniz otomatik olarak kendine bir sebep arıyor çünkü. o yüzden konuşmadan ya da yazmadan önce birkaç saniye düşünebilmek, bütün dünyayı güzelleştirmeye yeter de artar bile.
gandhi'nin de söylediği gibi, "eğer dünyayı değiştirmek istiyorsanız, kendinizden başlayın!".