"aşağı bakmayacağız" mottosunun ortaya çıkışıyla birlikte, kafasını kuma gömerek oturduğu yerden tatlı su solculuğu yapan ve "o gençler eğleniy be, aralarında örgüt elemanları var onların, biliyom ben" yorumlarını yapanların ar damarı çatlamışçasına eleştirdiği öğrencileri barındıran üniversite.
altyazısı doğru olmasa da, "aşağıdan diyor orda, provokasyon yapmayın"cılar götlerini yırtıyor olsa da, hiçbir kolluk kuvveti personeli (amir de olsan, fazla behzat ç. etkisinde kalmış da olsan; personelsin sen annem) toplu halde yürüyen, slogan dahi atmayan bir grubu dağıtmak için hakaret edemez. toplu gezmek yok'tan sonrasındaki türkiye manzarası, 7 buçuk yol önce tüm türkiye genelinde ayyuka çıkmış olan polis şiddetinin ortadan kalkmadığını ve tek dişi kalmış canavar gibi pusuda beklediğini gösteriyor. 1 yıllık pandemi süresinde, sadece ankara'ya yürümeye çalışan çiftçilere zor kullanabilme fırsatı bulabilmiş olan "bugün çok çevik" olan personelin antrenman eksikliğini bu sefer de üniversite öğrencileri üzerinden kapatmaya çalışmalarını izlemek, "ben bu ülke vatandaşıyım" diyebilen herkesin utanması gereken bir ayıptır.
umarım atanmış rektör mevzusu çapında kalır bu direnişleri. yok kabe, yok lgbti derken, gene aynı 7 buçuk yıl önceki "olay ağaç değil arkadaş, sen daha anlamadın mı?" mevzusuna dönmez. böyle olursa, bir de "ilk 3 gün ben de destekledim" gibi saçmalıklarla uğraşmak zorunda kalacağız.