yıl 2013. aylardan haziran ve sözde olay, gün içinde öğleden sonra/akşamüstü oluyor (!). akıllı telefonlar toplumun en az % 60'ında var. turistlerin en az % 40'ında kaliteli fotoğraf makineleri var. bütün işlek caddelerde, trafik ışıklarında, kamu kurumlarının ve mağazaların neredeyse tamamında mobeseler, güvenlik kameraları var.
yer kabataş. dünyanın en kalabalık şehirlerinden biri olan istanbul'un en işlek yerlerinden biri. taksim meydanına çıkan bir füniküler var. adalara ve anadolu yakasına vapurların gidip geldiği yoğun çalışan kabataş iskelesi burada. sarıyer-beşiktaş tarafına giden birçok otobüsün ana durağı/bekleme yeri de kabataş. eminönü tramvayının son durağı da kabataş.
ve bu kadar işlek bir yerde 50-100 kişi -üstelik deri eldivenli, çıplak falan- bir kadına saldıracak ve bir allah'ın kulu bunun fotoğrafını, videosunu çekemeyecek; güvenlik kameralarına yansımayacak öyle mi? yozgat'ta, sivas'ta oturup da istanbul'u bilmeyenler belki bu yalana inanabilir. anlayışla karşılarım. ancak istanbul'da oturan, kabataş'ın nasıl işlek bir yer olduğunu bilen ve buna rağmen bu olaya inananların da çok büyük bir bölümü yalancıdır. nasrettin hocanın doğuran kazana inanan komşusu gibidir. işte o insanlara olan kızgınlığım, yalanı yayanlara duyduğum kızgınlıktan çok daha fazla.