bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Birkaç gün önce ruhumu kaybettim...
Eski albümleri karıştırdım, çocukluğumun yaprak döken mevsimlerinde aradım onu, yağmurun ıslattığı ahşap tavandan akan suların rutubetli duvarları dövdüğü odalarda gezindim arka bahçedeki ayva ağacının köklerini kokladım ve giriş boyunca uzanan çakıl taşlarının sesini dinledim yürürken.
Sonra yoruldum ve boyları topraktan göğe altı yedi metre uzanan iki çam arasına kalın urganla bağlanmış bez salıncağa attım kendimi, sağa sola giden urganın ağaçları boğarken attığı ufak çığlıkların yağmur sesine karıştığı ninnilerde çam kozalaklarını ve siyah mavi tonlarında gökyüzünü izledim bir süre,o an içime çektiğim havanın şu
an solunduğumdan daha gerçek olduğuna yemin edebilirim.
Halam, ela gözleriyle yüzüme bakıyor... Nerdeyim? Eski vitrin, televizyonda deniz kızı var, çok güzelsin, eli başında yanıma uzanmış o da izliyor benimle, neden göz altında kırışıkları yok ? On dört yaşında bakıyor ela gözleri, sanırım bu yüzden, evet. Ayağa kalkamıyorum, emekleyerek meraklı gözlerle bakıyorum sokak lambalarının aydınlattığı odaya, pencere yanında saksıdan duvarın diğer ucuna uzanmış sarmaşık ve masanın üstünde yarım bırakılmış mavi patik örgü, babanemin ahşap çeyiz sandığından gelen naftalin kokusu, koridorun bir ucunda aralanmış mutfak kapısından süzülen ışık...
Güneş gözümü alıyor...
Gözümü kısarak ancak bakabiliyorum, boyum aşırı beyaz ve sarı laleler birbirine karışmış çarşaf gibi uzanmış güneşi kucaklıyor, sanırım gülümsüyorum babam annemi belinden sarmış karşıdaki arnavut kaldırımdan izliyor beni .