dün twitter'da abdurrahman dilipak'ın "eşcinseller konuştu! Bu belgesel türkiye'de ilk!" diye yaptığı paylaşımını görünce açtım izledim belgeseli.
"benim ailem" belgeselinin ilk bölümünü yayımlamışlar. kaç bölümden oluşacağına dair bilgi olmadığı gibi yönetmenliğini can candan'ın yaptığı benim çocuğum belgeselinin isminden araklandığı da o kadar belli oluyor ki...
teknik olarak çok kötü olduğu gibi öncesinde eşcinsel olup daha sonrasında yardım ve tedavilerle nasıl heteroseksüel olduklarını, iyileşme süreçlerini anlattığı katılımcıların hikâyelerini dinlediğimde ne kadar da çiğ bir iş yapmışlar diyorum.
sunucunun "ısrarla lgbtiq+ yoktur sadece eşcinseller vardır." diye dikte etmesi sorduğu sorularla ne kadar rahatsız edici, baskıcı ve yönlendirici olduğunu da bas bas bağırıyor.
yapıcı olmaktan uzak, dışlayıcı ve nefreti körükleyen, söylenenlerin hiçbiri mantığa sığmayan böylesi belgeseli nasıl oluyor da insanlar ısrarla destekliyor?