Platonik aşk, imkÂnsız veya ulaşılamaz bir aşka atıfta bulunmak için çok sık kullanılan bir ifade biçimidir. "Platonik" sıfatını (prensipte onu Platon'un felsefi vizyonuyla ilişkilendirecek olan) taşımasına rağmen, platonun aşkla ilgili varsayımı filozoftan bağımsız başka bir yöne çekiliyordu aslında. platon'un ziyafet yahut aşk eseri, Platonik aşkı tanımlamanın temeli olacak olan aşk anlayışını geliştirdiği yerdir. Platon'a göre platoniğe duyulan aşk, bizi güzelliğin kendisini tanımaya ve düşünmeye sevk eden motivasyondur. Ancak, felsefesinin ana konularından biri olan düalizmden görülen güzelliktir bu. Bu felsefi akım, gerçekliğin asla karışmayan iki bağımsız kavramdan oluştuğu varsayımına dayanır: ruh (biçim) ve madde, yani ruh ve beden. Ruh, tam olarak hapsolduğu bedenle bir arada var olur; iki gerçek doğal olarak bağımsızdır.
Bu felsefi anlayıştan yola çıkarak Platon, aşk kavramını geliştirir. lakin bu, Birçok kişi tarafından yanlış anlaşılır ve hatta, platonik aşk nosyonunun, öyle olmadığı hÂlde, abstemious veya spiritüel bir aşk önerdiği öne sürülür. böylelikle filozofun önerdiği aşk, ara bir yolda yürüdü; karışıklıktan kaçınmak ve aynı zamanda yoksunluk hissetmek; çünkü onun için ahlak kontrol altına almak anlamına geliyordu.
Başka bir ünlü filozof ise bunu şöyle ifade etmiştir: ''Sevgi ile yapılan şey, iyi ile kötünün ötesinde olur.” Friedrich Nietzsche