twisted sister'ın 1983'te satışa çıkan ikinci albümü you can't stop rock 'n' roll 'un hitlerinden biri olan şarkı . dee snider'in vokal çapının scream vokal sınırlarına çıkabildiği, sesindeki öfkenin şarkıyı hızlandırdığı twisted sister eserlerinden de biridir. "klibi olsaydı keşke" diye diye lise yıllarımı geçirmiştim (amerika'nın kemal sunal'ı olabileceğini düşündüğüm mark metcalf ölünce çok üzüleceğim).
gözlerinizi kapatıp dinlediğinizde de, aslında twisted sister'ın yaptığı her iş gibi düzenli, aksaklık barındırmayan, glam rock'ın bütün unsurlarını üzerinde taşıyan ("tık tıkı dumu tık" dümdüzlüğünde ilerleyen davul, "iki çiğ, bir hafif riff" ile akan gitarlar, minicik solo, heavy'nin gırtlağını daha da genişleten bir altyapı ve tabii ki inceldiği yerden kopmayan, şarkıya ve gruba tamamen hakim bir vokal) bir şarkı bu da. en öfkeli twisted sister şarkılarından biri olarak da görüyorum çünkü "hep birlikte yükseleceğiz" duruşunu grubun kimyasıyla birleştiren snider'in bile "uzun süredir savaşmaktan hangi yönün yukarı olduğunu unuttuk/ hiçbir şey kalmayana (hissetmeyene) kadar sıkıştık, paramparça olduk, yakıldık" ve "ne bildiğin değil, kimi tanıdığın önemli" gibi oldukça depresif ve umutsuz sözlerle eşlik ettiği şarkının temel dayanağı "daha ölmedik ulan!" olabilir. umudun bitmediğini nakarata yedirmek de, bütün bu umutsuzlukların ardından uzanan bir yardım eli gibi. "üstesinden gelicez ulan!" diye çığırdığınız anda, siz de umutsuzluklara, kaypaklıklara, minimal adaletsizliklere ve ön yargılara baş kaldırmış gibi hissediyorsunuz. sadece bu küçük etkisi için bile snider'e teşekkür etmek gerekir.