eğlenceli insanın otomatik olarak piç sayıldığı, efendi insanın da sıkıcı addedildiği, her zaman bomboş olmayı sürdürecek bir tartışmanın sorunudur. çünkü aklını kullanabilen ve toplumsal standardı yakalayabilen (burada kültürel farklılıklar maalesef devreye giriyor) insanlar da var. bu insanlar, hem efendi hem de eğlenceli olabiliyor. inanmazsınız, yine eğlenceli insanlar, efendi de olabiliyor.
ben bu durumu şöyle açıklıyorum. insanlaşamamış, hayvansal içgüdülerini aklına rağmen bir kenara bırakamamış bazı primatlar efendi yerine piç tercih ederler zira doğanın kanunu bu. İçgüdüleriyle hesap yapanlar, hayvani yönlerini aklın egemenliğinde olması gereken sosyal yaşantıya aktaranlar bunu yapıyor; erkeğiyle, kadınıyla piç olanı tercih ediyorlar. bunun dışında kalıp da çeşitli meşgalelerinde olduğu gibi sosyal meselelerinde de aklı ön plana alıp hayvanlardan ayrıldığı noktayı anlayabilmiş insanlar ise hem efendi hem de eğlenceli insanı tercih ediyor. hatta tercihlerinde bu kıstasları bile es geçip daha sosyal ön belirteçlerle seçimini yapabiliyor.
ek: ayrıca kadınlara bahsi geçen anlamıyla "piç" dendiğinde akılda erkekleşen bir kadın canlanması da bazılarının ne derece farkında olmaksızın cinsiyetçi olduğunu ortaya koyan bir husus.
aslında varmam gereken nokta şu ki; "iki cinsiyeti iki kalıba sığdırmaya çabalamak saçmadır." bu bir insana ya iyi ya kötü demek gibi. ortasını reddetmek. sonsuzluğu bir yapmak, gerisini yok saymaktır. insanların kalıplara sokulmadığı, bazı insanların da kalıpların şeklini almadığı bir toplum nasip olur mu? sanmam. zira insanlaşamamış primatlar hep toplumda bir yerlerde var olacaklar.