esasen bir anlamda haklı insandır. tahminimce keyifli bir ruh haline sahiptir. bu konuda maalesef sadece tahmin yürütebiliyorum.
ben -kendim hariç- kendini zeki bulmayan bir insanla tanışmadım. ben kendimi zeki bulmuyorum. bu konuda da çok netim. zekamı yeterli bulmuyorum cümlesiyle kast ettiğim sahip olduğum bilişsel yetenek ve kapasitemin diğer insanlarınkine kıyasla konumlandığı nokta değil. o nokta yeterli bir yerde. objektif olarak insanların çoğundan zekiyim. mesele o değil. mesele benim kendimi zeki hissetmemem. bazen bu konuda bir burukluk hissederim. bırak beni, benim kedininki kadar bile kafası çalışmayan tiplerin kendilerini zeki ilan ederlerken benim bu tatmin dolu hissi yaşayamamam haksızlık gibi gelir-di. kısa süre önce, tabi ki yarınlar yokmuş gibi koşarken, beynime normalden fazla pompalanan oksijenin etkisiyle bir iki nöronum ateşleniverdi ve bunun nedenini çözdüm: herkes hayatta en yetenekli olduğu, gücünün aklının yettiği konuya yönelip orada bir hayat inşa ediyor kendine. herkes kapasitesi ölçüsünde hedefler koyuyor ve bir ölçüde de tutturuyor. benim zeki hissedemememin en önemli sebebi "anlamak istediğim konuları anlamak istediğim hızda anlayamamam." sorun konularda yani. boyumu aşan konulara dalıyorum sürekli. bu alanlarda ancak çok fazla çalışarak kafamın basmasını sağlayabiliyorum. boyumdaki konuları ise anlamaya değer bulmuyorum. öte yandan insanlar, zekası ölçüsünde bir üniversiteye / işe yerleşiyorlar ve yeterince zeki hissediyorlar. iş hayatında tutturamayan konuyu zekasına bağlayıp hüzünleneceğine evlenip ev kadını oluyor, o mecrada kendini zeki, başarılı hissediyor. örnekleri çoğaltmak mümkün. mevzuyu anladınız. esasen çok büyük bir çoğunluk kendi kapasitesiyle orantılı konuları kavrama/geliştirme peşinde ve başardığında da olay tamam. zeki oldukları iddialarında aslında haklılar. kendileri için -ve hatta belki insanlık için de- iyi ve yararlı olanı yapıyorlar, zekalarından şüphe duymadan, bu anlamda bir yetersizlik hissiyle boğuşmadan hayatlarını sürdürüyorlar. kendilerini takdir ediyorum. muhteşem bir his olmalı.
keşke ilgi duyduğum konuları daha az çabayla anlayabilecek zekada olsaydım ya da en azından kendimi zeki hissetmeme yetecek konulara ilgi duysaydım.