sosyalleşmenin en hüzünlü ama belkide en basit ve samimi olduğu eylemdir. genellikle bir anlatıcı ve bir dinleyici yeterlidir ve çoğunlukla ikinci bir kişinin konuşmasına gerek bile olmadığından basittir. etkileşim sırasında tecrübe edilen kötü anların, kendisinin veya bir başkasının iyi ya da kötü davranışlarını ve hatta kişilerin en savunmasız yanlarını bilerek ve isteyerek ifşa edilmesinden dolayı samimidir, çünkü dertleşilen insanın bunları size karşı kullanmayacağından eminsinizdir, emin olmasanız neden anlatasınız zaten değil mi? :)
sözün özü güzel bir eylemdir. dertleşin efenim, dertleşin...