cornetto üçlemesinin habercisi, nick frost ile simon pegg'in birbirine alışma süreci olan, kısacık ve tadı damakta kalan güzelim ingiliz komedisi. o kadar çok şeyi aklıma kazındı ki, it crowd, south park ve eğer komediden sayılırsa gilmore girls ile birlikte en çok tekrar tekrar dönüp izlediğim komedi serilerindendir, bazen karakterlerin o sahnede ne yumurtlayacağını bilerek izlemek daha keyif verir. daisy ile tim'in arasındaki bir türlü dışa vurulamayan çekim, brian'ın acayip aura'sı, michael smiley'nin henüz ünlenmemiş halleri, hepsi mükemmel bir birleşimin elementleri. daisy ile tim'in ideal bir akşamlarını tarif ettikleri sekans, brian'ın ressamlığın acı, öfke, korku gibi ögelerden oluştuğunu ifade ettiği kısım, daisy ile tim'in kendilerini scooby doo çetesindeki karizmatik karakterler olarak tarif ettikleri sırada kameranın uzaklaşmasıyla birlikte karizmatik olmayan karakterlerle aynı şekilde giyinip durduklarını gördüğümüz an, daisy'nin kendini sürreal bir tiyatronun bir parçası olarak bulduğu bölüm, hepsi de hep akıllardadır.