birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar isim vermiycem bir tane x hoca vardı. yanlış hatırlamıyorsan birinci sınıftaydım, bir gün: "fransiz, senin baban tamirci mi?" tarzında bir soru yöneltti, babamın da tamirci dükkanı vardı. okuduğum okula yakın olduğu için öğretmenlerin neredeyse tamamı araba tamiri için babama geliyordu x hoca da yanlış hatırlamıyorsam müdür yardımcısından öğrenmişti babamın tamirci olduğunu. aradan zaman geçti, bir gün istemeden bir hata yaptım sen misin bu hatayı yapan ne tembelliğim kaldı ne mikropluğum sonu sonunda kızgın bir ses tonuyla: "sen büyüyünce baban gibi tamirci olursun" demesiyle babamın mesleğini kötü bir meslek olarak gören ben artık tamamen babamın işinden soğudum. bu tamirci olursun sözünü eğitim hayatım boyunca bu adam(!) söylemeye devam etti. ikinci veya üçüncü sınıfta günlerden bir gün sınıfa yeni bir kız kayıt yaptırmıştı ismi buketti şans eseri yanıma oturmuştu konu konuyu açtı "senin baban ne iş yapıyor?" diye sordu ben boş bulunmanın etkisiyle "diş doktoru" dedim kız "çok havalı, çok şanslısın" tarzı laflarla beni yüceltti. aradan ya bir ya da iki gün geçti bu hoca laf arasında yine babamın tamirci olmasını küçümsedi, kız ince bir ses tonuyla "ama fransiz bize babasının diş doktoru olduğunu söyledi" o sırada hoca "evet doktor arabaların dişlerini tamir ediyor" dedikten sonra gülerek bir kez daha küçümsedi. yani uzun lafın kısası, sevgili genç öğretmen ve öğretmen adayı arkadaşlarımız siz siz olun okulun ilk günü "senin baban ne iş yapıyo ehe" tarzı sorular sormayın hadi sordunuz bunu dilinize pelesenk etmeyin.
