protestan hristiyanların çok önem verdiği kavram. protestanlar arasında geçirdiğim yıllarda tanıdığım herkes kendisi ve grubu arasında aidiyet kuruyordu. bir grupta olanın başka bir gruba girmesi pek görülen bir şey değildi.
sanırım bu tarz hayata bakışlarından ötürü, millyetçiliğin protestanlıkla birlikte ortaya çıkması gayet doğal bir şey olsa gerek.
katoliklerde pek göremedim bu aidiyetliği ama. belki de sebebi türkiye'de yaşayan çoğu katolik hristiyan bireyin çoğunlukla yabancı olmasından kaynaklı bir durum olsa gerek. ermeniler zaten benden yaşça epey büyük olduğu için onlarla pek iletişim kuramıyorum. en son bir ermeni teyzeyle sohbet ettiğimde, sohbet bir döngü halini almıştı.
zaten katolik kiliselerinin özelliği evrensel olmasıdır. ankara'daki bir katolik ayininde de, nairobi'deki bir katolik ayininde de, tokyo'daki bir katolik ayininde de o gün aynı ayetler okunur kilisede. aynı dua edilir. o sebeple yarın pyongyang'da bile ayine katılacak olsam pek yabancılık çekmem (pyonyang'da da katolik kilisesi var evet).
