insan bir pinpon topuna, bir parça jelatine, taş zemini örten kilime, vaatlere, yalanlara, iç çekişlerine inanabilir. ve bir insan bunlar için, belki sadece biri için ölebilir…
kabul etmiyorum!!! orada oluşunun hiç bir mantıklı sebebi yok. alışamadıkça çubuk kraker yiyorum. rüyalarımızdaki dünyada yaşasaydık, burası özlediğim sokaklar derdim. belki o zaman düşleri gerçek yapabilirdik..