Bugün o kadar sıkıcı o kadar sıkıcı bir gündü ki. Böyle günleri hiç sevmem. Yani olağanın dışında, rutine karşı. Rutinleşen birçok şeye bayılırım. İçim sıkıldı. Hemen de çok fazla. Bir de bu yetmezmiş gibi geride kalması, eskimesi gereken insanlar bugün sırayla beni anmaya başladılar. Birine şaşırırken öteki daha çok şaşırtıyor. Rutinleşmek istiyorum artık. Bu yüzden döndüm ankara’ya. Odaklanmam gereken şeylere odaklanmak için. Bir türlü bu mümkün olmuyor. Huzursuz ve mutsuz hissediyorum. Bu his sanırım artık yerleşti bana. Ve nasıl gidecek bilmiyorum.