bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
Kafamın içi karmakarışık, ne düşünüyorum, neden bu kadar karmakarışık hiç bilmiyorum. Yani çok çok şey var aslında ama hani kenara geçip tasnif edeyim dediğimde elimde hiçbir şey kalmıyor. Sanki her şey bir sis bulutu.
Oğlum gözümün önünde büyüyor. Sanki o büyüdükçe ben de yaşlanmak zorundaymışım gibi geliyor. Hani toplumun yüklediği misyon buymuş gibi, mutlaka uyulmak zorundaymışım gibi değil de doğanın kanunu buymuş gibi. Her yıl ellerimin fotoğrafını çekiyorum. Her yıl daha da belirginleşiyor sanki mavi damarlar. O fotoğraflardaki bariz gerçeği fark ettiğimde ise kimsenin övgüsünü gerçek algılayamıyorum.
Hani yaparız ya yaşlı ya da hasta birini görünce iyisin iyisin maşallahın var deriz. Oysa perişandır, kıyamayıp iyisin deriz.
İşte böyle düşündüğümü fark edince de birilerinin merhametine muhtaç yaşlı biri gibi hissediyorum kendimi.
.......