satyagraha; pasif direniş, hakikate adanma anlamlarında kullanılır. satyagraha Felsefesinin temel öğretisi, belirli bir kötülüğe karşı kararlılıkla ama şiddete başvurmaksızın direnmektir.
Önce bir haksızlık tespit ediliyor ve onun yasakladığı şey bulunuyordu. Sonra bir grup bu yasağı deliyor ve tutuklanıyordu. Tutuklamalardan sonra Gandhi kitleleri eyleme çağırıyor, çağrıya uyan kitleler yasayı çiğniyor ve tutuklanarak hapse atılıyorlardı. Hapiste de boş durmuyorlar ve açlık grevi yaparak seslerini duyurmaya çalışıyorlardı. Bir süre sonra tutuklu sayısının artması yüzünden hapishaneleri kontrol etmekte zorlanan hükümete yasayı kaldırma çağrısında bulunuluyordu. Hükümet durumun sürdürülemez hale geldiğini görüyor ve yasayı kaldırıyordu. Bir hukukçu olan Gandhi bunları yaparken yasalara saygısızlığı hedeflemiyordu. Aksine, her yasağı delişinde, cezalandırılmayı adil buluyor ve hapse girmeyi göze alıyordu. Öte yandan Satyagraha düşüncesinin izleyicileri sadece karşı çıkmayı da hedeflemiyordu. Amaçları karşı çıkarken karşılarındakini de ikna etmekti.
Burada şu hususu da dikkat çekmek gerekirse; sessiz direnişle birlikte halkın sömürgeci güçlere karşı ayaklanması, sivil itaatsizliği de peşinde getirmişti. mahatma gandi’ye göre sivil itaatsizlik, şiddete başvurmadan direnme, gerçeğe ve adalete derin bağlılık, pasif direnmenin anahtarı haline gelmişti. Gandi, 1920'de Hindistan Ulusal Kongresi'nin (INC) başkanı oldu ve Britanya'yı Hindistan'ı terk etmeye zorlamak amacıyla 'İngilizlerle çalışmama' kampanyası başlattı. Ancak, amritsar'da düzenlenen bir toplantı sırasında İngiliz polisi silahsız halkın üzerine ateş açarak 400 kişinin ölümüne, yüzlercesinin yaralanmasına neden olunca, fazla kan dökülmesini önlemek için direnişi durdurdu. Ertesi yılki kampanya, İngiliz ürünlerinin boykot edilmesi, hükümet görevlerinde çalışmama, mahkemelerin yetkisini reddetme, çocukları okullara göndermeme şeklinde oldu. Bozgunculukla suçlanan Gandi, altı yıl hapse mahkum edildi ancak halkın baskısıyla iki yıl sonra serbest bırakıldı.