hakkında yakın zamanda çok uzun bir analizle birlikte ve yakın kısa geçmişe de dair detaylı bilgi veren yazımı kaleme alacağım sevdam. niye sevdam dedim onu uzun uzun anlatırım fakat kısaca bir örnek teşkil etmesi bakımından bir olayla açıklayayım; üniversiteyi 1994 yılında bitirdim ve hemen askerlik kararı aldım. 1995 nisan ayında 243'. kısa dönem (8 ay o zaman) olarak askerdeyim. (ankara etimesgut) öncesinde 3.sınıfla beraber çıktığım ve gerçekten birbirimizi çok sevdiğimiz eskişehir'li bir hatunum var. seviyoruz birbirimizi, anlaşıyoruz da çok iyi, benim okul bitmiş onun da 1,5 senesi var. detaylandırdık, konuştuk ve askerden geldiğim zaman okulunun bitişi de yaklaşık aynı tarihe denk geleceği için evlenme kararımızı hayata geçireceğiz. (ben asker iken gelişen/oluşan şeyler apayrı bir entry konusu ama yazmama gerek yok tabi artık, geçmiş, bitmiş.) 1995 senesinde doğum günümden 1 gün önce 30.11.1995 günü teskere aldım ve eve gidiyorum, ertesi gün de çok iyi hatırlıyorum günlerden cuma, yani doğum günüm. arkadaşlarım özel arabayla beni birlikten almak için gelmişler ve yola koyulduk bütün tertipler, alt devreler ve komutanlarla helalleşip. eve geldik, aile ile hasret giderdik, abim, ablalar, 7 sülale herkes orada ve de doğum günümüzde sivil hayata döndük artık. bir iki gün kafa dinledim, doğum günü geçti. dostlar, arkadaşlar askerliğin geyiğini yaptık vs.vs.vs. [ doğum günümüzde haliyle teskere günümden ve doğum günümden bilgisi olan sevgiliden "bir telefon", "sivil hayata hoş geldin" cümlesi beklemişiz, arayan soran olmamış. ertesi 14 günde aynı şekilde. :) ] özlemişim fenerbahçemizi ve lan dur bakayım bir ligin fikstürüne, en yakın maç ne var ona göre program yaparım ve gideriz ekiple maça, kafa dağıtırız diyorum kendime. en yakın gidebileceğim ilk maç istanbulspor maçı ve de inönü'de, tarih aralık ortası falan. [bu maçı da ayağımın tozuyla 1-2 kazandık; goller aykut* hoca ve erol* hocadan! :) ] planı yaptım ve ekipten 4 kişi gidiyoruz maça. maçtan tam bir gün önce askerden geldiğimizde, doğum günümüzde ve de neredeyse 2 haftadır aramayan sevdiğimiz insan arıyor ve hafta sonu gel eskişehir'e görüşelim diyor. hala çok seviyoruz birbirimizi ve biliyoruz da bunu, uzun uzun konuşuyoruz telefonda özlemle. fakat ben çok kırgın, üzgün ve kızgınım, bu olayın sonunda kafamda bitiriyorum hadiseyi. konuşmada belli etmiyorum, konuşma finalinde de içimden "haftasonu ilk sevdama gidiyorum ben" diyorum, ona da fenerbahçe maçına gideceğimi ve bir sonraki hafta sonu geleceğimi söylüyorum. devamındaki kafamda bitirmiş olduğum filmi kopartıyor ve olayımızı bitiyorum kısa süre sonra. fenerbahçe hep ilk sevdam o her daim kalıyor hayatımda, çünkü o beni üzse de kırmıyor kalbimi hiç. 96 yılında karşıma güzel bir insan çıkıyor, tanışıyoruz, 97'de evleniyorum eşimle. bana iki evlat verdi sağolsun, oğlumun adı tayfun, ki isim olarak da çok sevdiğim bir isimdi zaten. o kadrodan olan tayfun korkut'a ithafen. oğlum üniversite sonda bu sene, bir de canavar gibi bir kızım var kardeşi, o da lise sonda, fenerbahçe her ikisine benden emanet ilk sevdam olarak. bu da burada tarihe tanıklık etsin, yolun açık olsun asrı geçmiş ulu çınar, seni sevdam yapanlara selam olsun.
