gerçek bir hikaye olduğu için gerilimi, heyecanı izlerken kat be kat artan 2012 yapımı ben affleck filmi. gene gerçek bir hikayeye dayandığı için, amerikan propagandası, kahramanlık hikayesi vs. eleştirilerine az biraz kulak tıkanması gereken de bir film izlerken. işi zaten kahramanlık yapmak olan bir adam var olayın başında neticesinde.
film, 1980 'de iran 'daki amerikan büyükelçiliğine düzenlenen saldırıdan kaçarak, kanada büyükelçisinin evine sığınmış 6 amerikalının, iran 'dan çıkarılması için düzenlenen operasyonu anlatmakta. bu arada elçilik çalışanlarının geri kalanı da rehin alınmıştır ve iran, amerika 'ya kaçan şahın geri verilmesini istemektedir. amerika 'da işi çözmesi için rehine kurtarma işlerinde deneyimli tony mendez 'i görevlendirir...
burada, filmin başlarında geçen bir diyaloğu iliştirmek istiyorum girdiye;
-şah'ı ülkeden gönderene kadar geri çekilmeyecekler. -o zaman uçağa koyup gönderin, adamı siktir edin! -adam zaten yarı ölü, kemoterapi görüyor. -onu ülkeye biz aldık, sorumluluğu bizde. -harika! her kanserli şerefsizi ülkeye mi alıyoruz? -sadece bizden yana olanları. böylece başa geçirdiğimiz tüm bu şerefsizler alaşağı edildiklerinde boğazlarının mısırlı bir deve baytarı tarafından kesilmeyeceğini bilirler.
ben, bu tip filmlerin, böylesine kör göze parmak tespitlerini çok seviyorum. bir anda kafanızda ampul yanmasını, bildiklerinizi hatırlamanızı sağlıyorlar. argo 'da, hem bu tespiti ile, hem cia 'in hollywood içindeki etkinliğine dair verdiği ipuçlarıyla ufak tefek ışıklar yakıyor kafada ve izlerken keyifli detaylar veriyor aslında... ---------------- argo; en iyi film, en iyi uyarlama senaryo ve en iyi kurgu dallarında oscar almış bir film. kurgusu bence kusursuz. bir saniye bile teklemeyen, kafanızda soru işareti bırakmayan, yağ gibi akan bir film ve gerilim sürekli en yüksek noktada. öyleki, bazı sahnelerde nefesinizi tutabiliyorsunuz dahi. misal: iranlılar, kanada büyükelçisinin evine amerikalılar hakkında bilgi almak için geldiklerinde, evin iranlı göevlisi sahar 'ın amerikalıları satıp satmayacağını, ekmeğini yediği insanları! ele verip vermeyeceğini görmek için beklerken nefesinizi tutuyorsunuz...ha keza filmin sonuda aynı şekilde. basit bir anonsun gelmesini beklerken ekran karşısında, nefes alıp veremiyorsunuz bile...
sonuç olarak argo iyi bir film. hatta kazandığı sene oscar heykelciği için yarıştığı filmlerin de tümünden daha iyi bir film bence. ben affleck 'in sinema dili, the town 'da olduğu gibi son derece güçlü, şatafattan uzak, gerçekçi ve taşlar yerli yerinde, rahatsız edici hiçbir unsur yok.
