Yusuf atılgan'ın tam harika bir biçimde eksiksiz yarattığı karakter. En sevmediğim karakter olduğundan biliyorum bunu. Tam bir ruh hastası nasıl yaratılırsa öyle. Ağzını ağzını kırasınız gelir öyle. Hani böyle uyuz tipleri severim ben desen, sevemezsin arkadaş. Uyuzluğu egodan filan ziyade bokuyla kavga etmesinden. Sana ne arkadaş ya? Hı? Yok garsona takar, yok dilenciye takar, yok kadına takar. Bir de haklılık uğruna keskin afilli sözler. Fakat kendisine uymayan, kendisi aynı durumda olduğunda mutlaka haklı olan filan. Ağzına vururum olm senin!
Hayır git ayşeyle güzel güzel birlikte ol işte. O seni seviyor diye bu kadar bik bik?! Herifi sevseler dert, sevmeseler dert! Elini tutmak ister, hemen verdi yollu bu. Vermedi, hee kendisini bi bok sanıyor, hemen evleneceksin eve kapatacaksın di mi?! Manyak mısın olm?
Ayrıca bok sineği gibi gördüğü her kadının peşine takılmasına da uyuzum.
Neyse dur Yusuf Atılgan'ı öviyim biraz. O nasıl güzel ve derin ve karmaşık cümleler abi? Hı? Karakter düşünüşlerini az yazıp, yorum yazmayıp okuyucuya düşündürtmeni yerim olm! C'nin dışındaki karakterlere de karakter oturttuğun için seviyorum seni. Bir isim ve hareketten ibaret bırakmadığın için herkesi. Daha çok yazardım övünçleri de şimdi adımızı çıkarırlar abi. Yapıyorlar çünkü, araştırdık, durduramıyoruz.
Tüm kitabı sevmeme rağmen sonunun bu kadar basit ve kötü olacağını düşünmemiştim. Sayfan mı yetmedi? Acelen mi vardı? Son günde mi yazdın yetiştirmeye çalıştın?
Olm c! Hayatımın hiçbir evresinde ve hiçbir şekilde bana ulaşma. Hani tanıdıklarım üzerinden bile ismini duymayayım. Yoksa hayatı boyunca bir karıncayı bile incitmemiş ben Yaşar Usta, çeker vururum seni! Ve dönüp arkama bakmam bile. Normalde bakarım, öldü mü lan diye endişelenirim. Ama yaşar usta olunca bakamıyorum. Erkekliğe bok sürdürmemek gerek.