içemediğim, sevemediğim çaydır fakat bunda benim suçum yok gibidir, şöyle anlatayım: bundan birkaç yıl önce kalabalık bir grup kampa gitmiştik. her şey güzel, gülüyoruz, eğleniyoruz ne ala. havalar da soğuk haliyle sıcak bir şeyler tüketmek de zorunluluk gibi bir şey. sağ olsunlar kocaman bir elektrikli semaver getirmişler ama süzgeci bozuk! son derece pratik zekalı bir arkadaş yanında hiç açılmamış bir çorapla geldiğini ileri sürerek süzgeç kısmına çorabı takıyor ve biz de paşa paşa içiyoruz tabi, içmezsek donacağız. e içiyoruz içmesine de çayın tadında bir gariplik var. ben kendi kendime diyorum herhalde çorap parfümlü falanmış ki böyle bir tadı var ama aynı zamanda hayretler içerisindeyim çünkü millet ayıla bayıla içiyor çayı. en sonunda dayanamadım -çoraptan haberi olmayan bir arkadaşa- sordum:
-bir gariplik yok mu bu çayda?
aldığım cevap ise bir daha bergamotlu çay içememe sebebimdir:
-yok canım ne garipliği bergamotlu çay böyle olur.