pink floyd'un 1994 yılında çıkardığı the division bell albümünün son parçasıdır. çok hüzünlü sözleri ve ortasından başlayan solosu ile insanı alıp götürür. bir şarkıyı unutma hakkım olsa o şarkı bu şarkı olurdu. ilk dinlediğimde loop'a alıp soloya her gelişinde kendimden geçtiğimi hatırlıyorum. bu kadar yüksek dozda bu uçma hissini veren başka bir şarkı olmadı hayatımda. bu nedenle yüksek dozda uyarıcı madde alıp sonrasında düşüş yaşamış ve o yüksek doza artık erişemeyen insan gibiyim. şarkılar artık benim için sadece gürültü. lanet olsun seni keşfettiğim o güne..